Urtean Zeharreko V. martitzena
I. urtean
I. Irakurgaia
Egin dagigun gizakia geure antzera, geure irudiko.
Hasiera liburutik
Has 1, 20–2, 4a
Jainkoak esan eban: «Egin begie urek bor-bor
bizidunez, eta egin begie hegaz hegaztiek lurraren gainean, airean». Eta
Jainkoak arraintzarrak egin ebazan eta uretan bor-bor dabiltzan mota guztietako
bizidunak eta mota guztietako hegaztiak. Eta ona zala ikusi eban Jainkoak. Eta
bedeinkatu egin ebazan, esanez: «Sortu egizuez umeak, ugaritu eta bete itsasoko
urak; ugaritu beitez hegaztiak be lurraren gainean». Eta arrats eta goiz:
bosgarren eguna burutu zan.
Jainkoak esan eban: «Sortu begiz lurrak mota
guztietako bizidunak: abereak, narrastiak eta piztiak». Eta halan izan zan.
Jainkoak mota guztietako piztiak, abereak eta narrastiak egin ebazan. Eta
Jainkoak ona zala ikusi eban.
Eta Jainkoak esan eban: «Egin dagigun
gizakia geure irudiko, geure antzeko; menperatu dagizala itsasoko arrainak,
zeruko hegaztiak, etxeko abereak eta lurreko narrastiak».
Jainkoak, beraz, bere irudiko egin eban
gizakia, Jainkoaren beraren irudiko egin eban; gizaseme eta emakume kreatu
ebazan. Eta bedeinkatu egin ebazan Jainkoak eta esan eutsen: «Sortu egizuez
umeak eta ugaritu, bete lurra eta izan haren nagusi; menperatu egizuez itsasoko
arrainak, zeruko hegaztiak eta lurrean dabiltzan piztia guztiak».
Jainkoak esan eban: «Begira, zuei emoten
deutsuedaz lurraren azalean diran hazidun landare guztiak eta hazidun frutua
dakarren zuhaitz guztiak; janari izango dozuez horreek. Abereei, zeruko
hegaztiei eta lurrean dabiltzan bizidun guztiei, barriz, bedarra emoten deutset
janari». Eta halan izan zan. Eta egindako guztia ikusi eban Jainkoak, eta oso
ona zan. Eta arrats eta goiz: seigarren eguna burutu zan.
Honan, burutuak gelditu ziran zeru-lurrak
eta honeetan dagoan guztia. Zazpigarren egunerako burutu eban Jainkoak egindako
lana, eta zazpigarren egunean, egindako lan guztiaren ondoren, atseden hartu
eban. Jainkoak bedeinkatu egin eban zazpigarren eguna eta sagaratu, egun
horretan hartu eban-eta atseden bere kreazino-lan guztitik.
Hauxe da zeru-lurren kreazinoaren historia.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 8, 4-5. 6-7. 8-9 (R/. 2a)
R/. Jauna, gure Jauna,
bai miragarria zure izena lurbira osoan!
V/. Zure eskuen lana dan ortzia
eta
sortu dozuzan iretargi-izarrak ikusita,
zer
da gizakia, Zu haretaz gogoratzeko?,
zer
gizasemea, Zu haretaz arduratzeko? R/.
V/. Ia jainko baten pareko egin dozu,
aintzaz
eta distiraz koroatu;
zeure
eskulan guztien buru ipini dozu,
danak
haren menpe jarri dozuz. R/.
V/. Ardi eta behi-taldeak,
baita
basapiztiak be,
zeruko
hegaztiak eta itsasoko arrainak,
itsasoan
dabiltzan guztiak. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Sal 119 [118], 36a. 29b
R/. Aleluia.
V/. Makurtu nire bihotza, ene Jainko, zeure
esanetara,
eta
emoidazu zeure legea dohaitzat. R/.
Ebanjelioa
Jainkoaren
agindua bazterrera itzi
eta giza
ohiturari eusten deutsazue.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 7, 1-13
Aldi haretan, fariseuak eta Jerusalemdik
etorritako lege-maisu batzuk hurreratu jakozan Jesusi, eta ikasleetako batzuek
esku lohiekin –hau da, eskuen garbiketa egin barik– jaten ebela ikusi eben. Izan be, fariseuek, eta judeguek, gehienek,
ez dabe jaten aurretiaz eskuak arduraz garbitu barik, zaharren ohiturari sendo
eutsiz. Azokatik etxeratzean be, ez dabe jaten garbiketa egin barik; eta badabe
ohiturazko beste hamaika betebehar: esate baterako, edalontzi, pitxer eta
erraden garbiketa.
Holan bada, fariseuek eta lege-maisuek
itaundu eutsoen Jesusi: «Zergaitik ez dabe zure ikasleek zaharren ohiturari
dagokionez jokatzen? Zelan jaten dabe esku zikinakaz?» Jesusek erantzun eutsen:
«Itxurazaleok halakook! Ederto baten esan eban zuetaz Isaias profetak, honako
hau idatzi ebanean:
“Herri
honek ezpanez ohoratzen nau,
baina
Nigandik urruti dau bihotza;
alperrik nabe gurtzen,
honeen
irakaspena giza agindu hutsa da”.
Zuek,
Jainkoaren agindua bazterrera laga
eta
giza ohiturari eusten deutsazue».
Eta jarraitu eban: «Bai, nasai baztertzen dozue Jainkoaren agindua, zeuen usadioak ezartzeko. Esate baterako, Moisesek esan eban: “Ohoratu gurasoak”, eta “Aita nahiz ama madarikatzen dauanak heriotza-zigorra izango dau”. Zuek, barriz, beste hau dinozue: “Nor edo nork aitari edo amari esaten badeutsa: Zuri emon behar neuskizuna ‘Korban’ da (hau da, tenplurako oparia), halakoak ez dau aitari edo amari ezertan lagundu beharrik”. Holan, Jainkoaren hitza balio barik izten dozue zeuen arteko usadioakaitik. Eta holako asko egiten dozue».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Oraingoan, Markos ebanjelariak Legearen aurrean jarten gaitu, haren aurreango jokabideak ikusiazoz.
Farisearrek Legea dabe nagusi. Haren beteteak emoten deutsez eskubide guztiak, bai besteen aurrean eta baita Jainkoaren aurrean ere. Horregaitik ezin dabe onartu Legea beteten ez dauan kiderik. Eta kexu joten dabe Jesusengana.
Honentzat Legea gizatasun bide edo laguntzaile ez bada zuzendu beharra dago: Legeak gizaki izatera eroan behar gaitu, eta ez sari bat irabaztera edo zigor bat jasatera.
Jesusek, horraitino, Legearen eta Ohituren arteko bereizkuntza egiten dau; eta aurpegiratzen deutse farisearrei Legea euren alde jarri gura izatea ohitura batzuk bitarteko.
Gauza ona da, eta ohitura ederra, otordu aurretxoan eskuak garbitzea: osasunak eskertzen dau hori, eta baita mahaikideek ere. Baina ezin daiteke hori nahi ta ezkotzat jarri mahaikide izateko.
Izan daigun gogoan, Jesusen jokabidea ikusi ondoren: Jainkoak bere seme-alaba guztiak gura gaitu mahaikide. Honeek alkarri lagundu behar deutsoe, ba, eginkizun horretan, alkarren senide lez; eta ez ditu nahi alkarri hutsak aurpegiratzen.
Ez
daigun, ba, goraldu Legea aldeko ikusten dogunean, eta haren betetea eskatu,
nahi ta ez. Egin daiguzan, ba, bai Lege eta baita Ohiturak gizakiago egingo gaituenak.
