Urtean Zeharreko I. barikua
I. urtean
I. Irakurgaia
Ahalegindu gaitezan atseden horretan sartzen.
Hebrearrei egindako epistolatik
Heb 4, 1-5. 11
Senideok: Bildur izan
behar dogu, Jainkoaren atsedenean sartzeko agintzaria indarrean dagoan
bitartean, zuetarikoren bat sartu barik gelditu ez dadin. Guri be emon deuskue
Barri Ona, gure asabei lez; baina honeei ez eutsen balio izan entzundako
hitzak, ez eben-eta sinismenaren bidez bat egin entzun ebenekin.
Gu, ostera, sinisten
badogu, sartu gaitekez Jainkoaren atsedenean, esanda dagoan lez:
«Horregaitik, zin egin neban hasarre:
"Ez dira sartuko nire atsedenean"».
Egia esan, mundua egin
ebanetik amaituak ebazan Jainkoak bere lanak, hau dino-eta Liburu Santuak
zazpigarren egunaz: «Zazpigarren egunean atseden hartu eban Jainkoak bere lan
guztietatik».
Baina aitatu dogun
pasartean, «ez dira sartuko nire atsedenean» esan jaku. Ahalegindu gaitezan,
bada, atseden horretan sartzen, inor jausi ez dadin sinisgogorkerian gure
aurrekoak lez.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 78 [77], 3 eta 4bc. 6ab eta 7. 8 (R/. ik. 7c)
R/. Ez ahaztu Jainkoaren egintza handiez.
V/. Guk
entzunak eta ikasiak,
gurasoek guri kontatuak,
kontatuko deutsaguz hurrengo belaunaldiari:
Jaunaren egintza goresgarriak eta haren ahalmena. R/.
V/. Gero
jaioko ziran seme-alabek
ondorengoei kontatuko eutsiezan.
Holan, Jainkoagan jarriko eben itxaropena,
eta ez ziran ahaztuko haren egintza handiez;
beteko ebezan haren aginduak. R/.
V/. Ez
ziran euren gurasoen antzeko izango:
gizaldi hezikatx eta bihurria,
bihotz arineko jentea,
Jainkoaganako barru desleialekoa. R/.
Ebanjelioa
Gizonaren Semeak badau mundu honetan
pekatuak parkatzeko ahalmena.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 2, 1-12
Egun batzuen ondoren, Jesus Kafarnaumen sartu zan
barriro, eta etxean egoaneko barria zabaldu zan. Batu zan jentetzarekin ez
egoan inon lekurik, ezta ate-aurrean be. Eta Jainkoaren berbea adierazoten
eutsen. Horretan, elbarri bat ekarri eutsoen lau lagunen artean. Baina
jentetzagaitik ezin eben eroan Jesusenganaino. Orduan, bera egoan parean
etxe-gaina zulatu eta elbarria zulotik behera eratsi eben, etxunda egoan
esku-ohean. Jesusek, hareen sinismena ikusirik, esan eutson elbarriari: «Seme,
parkatuak dituzu pekatuak!»
Baziran han jesarrita
lege-maisu batzuk, eta hauxe inoen euren barrurako: «Zer jarabilk honek holan?
Biraoka jabilk. Nork parkatu leikek pekaturik, Jainkoak berak izan ezik?»
Baina Jesusek bere
barruan hareen gogoetei igarri eta esan eutsen: «Zergaitik dituzue gogoeta
horreek zeuen barruan? Zer da errezago, elbarriari “parkatuak dituzu pekatuak”
esatea ala “jagi, hartu esku-ohea eta zabiltz” esatea? Orain ikusiko dozue,
bada, Gizonaren Semeak badaukala mundu honetan pekatuak parkatzeko ahalmena.
Orduan esan eutson elbarriari: “Zeuri dinotsut: Jagi, hartu esku-ohea eta zoaz
etxera”».
Behingo baten jagi,
ohatila hartu eta guztien aurrean urten eban. Danak harriturik gelditu ziran,
eta Jainkoa goresten eben, esanez: «Ez dogu sekula holakorik ikusi».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Gaur Markos ebanjelariak dakarskun jazoera honek pekatuaren aurrean jarten gaitu.
Hau —pekatua—, ikusi gura ez dogun zeozer da. Jesusek bai ikusten dauala, eta osakuntza hortixik hasita emongo dala iragarten dau.
Erlejino-maisuek ez dabe onartu gura Jesusek gauzatzen dauan askapenik, eta era haretara: ezer eskatu aurretik «zure pekatuak parkatuta dagoz» dinotso-eta. Hareen erlejinoak gizakia menpe euki nahi dauan artean, Jesusek askatu egin gura dau.
Ulertu ete geike Jesusek ez dauala parkatzen pekaturik; ez berak ez Jainkoak, bere Aitak, ez daukela ezer parkatu beharrik?
Ulertuko bagendu Jainkoak deuskun maitasuna, haren seme-alaba izatea dogun onurea, eta haren esanetara bizi izanez garatzen dogun zoriona..., ez geuke bilatuko Jainkoaren aurrean merituak egiterik haren parkamena edo aldekotasuna lortzeko.
Ikasi daigun Jesusengandik: harek, Jainkoa maite-maite daualako ez dauka ezer parkatu beharrik.
