Urtean Zeharreko II. astelehena
I. urtean
I. Irakurgaia
Semea
izanda be,
oinazearen
oinazez ikasi eban obeditzen.
Hebrearrei
egindako epistolatik
Heb 5, 1-10
Abade nagusia gizonen artetik hartua eta
Jainkoaren aurrean gizon-emakumeen ordezkari izateko jarria izaten da,
pekatuakaitik emoitzak eta opariak eskeintzeko.
Badaki ezjakinez eta okerbideratuez
errukitzen, bera be giza makaltasunez inguratuta dagoan ezkero. Horregaitik,
bere pekatuakaitik be opariak eskeini behar ditu, herriaren pekatuakaitik lez.
Eta ezin dau inork abade nagusitzaren ohorea beretzat hartu, Jainkoak deiturik
ez bada, Aaronek lez.
Holan, Kristok be ez eutson berak emon bere
buruari abade nagusitzaren ospea, Jainkoak baino, honan hitz egin eutson-eta:
«Nire
Seme zara Zu,
Neuk
zaitut gaur sortu».
Beste salmo baten be hau esaten deutsa:
«Abade
zara Zu, Melkisedek lez, betiko».
Kristok, bere giza bizitzaldian, deadar handiz eta negarrez egin eutson otoitz eta erregu heriotzatik libratu eikean Jainkoari, eta, Kristok begirune izan eutsolako, entzun egin eutson Jainkoak. Eta Semea izanda be, oinazearen oinazez ikasi eban obeditzen; holan, bere betera heldurik, betiko salbazinoaren iturri egin zan obeditzen deutsoen guztientzat, abade nagusi izentatu eban-eta Jainkoak, Melkisedek lez.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 110 [109], 1. 2. 3-4 (R/. 4bc)
R/. Abade zara Zu, Melkisedek lez, betiko.
V/. Hona Jaunak nire jaunari esana:
«Jesarri
nire eskuman,
zeure
arerioak oinazpian jartzen deutsudazan bitartean». R/.
V/. Siondik zabaltzen dau Jaunak
zure
errege-makilaren aginpidea;
menperatu
egizuz guduan arerioak. R/.
V/. Zu nagusi garaipen-egunean
santutasun-distiraz;
gaztetasun-iruntza
datorkizu egunsentiaren altzotik.
Zin
egin dau Jaunak eta ez da damutuko:
«Abade
zara Zu, Melkisedek lez, betiko». R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Heb 4, 12
R/. Aleluia.
V/. Bizia da Jainkoaren hitza, bizia eta
eraginkorra,
eta
barruko pentsamentuak eta asmoak aztertzen ditu. R/.
Ebanjelioa
Senar barria eurakaz daukie.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 2, 18-22
Aldi haretan, Joan Bateatzailearen ikasleek
eta fariseuek barau-eguna eben. Jesusengana joan eta esan eutsoen: «Zelan
egiten dabe barau Joanen ikasleek eta fariseuek, eta zure ikasleek ez?» Jesusek
erantzun eutsen: «Ezteguetara deituek egin ete leikie barau, senar barria
eurekin dabela? Senar barria eurakaz daben bitartean, ezin leikie barau egin.
Etorriko jake, bai, senar barria kenduko deutsien eguna; orduan, egun haretan,
egingo dabe barau.
Inork ez deutsa josten jantzi zaharrari
oihal gordinezko adabakirik; ostantzean, adabaki barriak jantzi zaharra
behartu, eta tarratada handiagoa egiten da. Ez dau inork sartzen ardao barririk
be zahagi zaharretan; ardaoak zahagiak lehertu egingo leukez eta, orduan, ez
ardo eta ez zahagi. Ardao barria zahagi barrietan».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Ardau barria zaragi barrietan… Heldu dira aldi barriak. Jesus da barritasuna. Haren zain gengozan, baina bada hemen. Ez gaitezan lehengotan geldi; onartu daigun harek dakarskun barritasuna.
Baraua prestakuntzarako da. Zeozeri itxaroten dauanaren iragarpena. Joane ikasleak eta farisearrenak ez dira ohartu; ez dabe ezagutzen Jesus; eta barau egiten jarraitzen dabe,
Ohartu ete gara gu? Onartu ete dogu Jesusen barritasuna, ala lehengo lez bizi gara, prestakuntza aldiak ezagunagoak ditugulako eta gehiago asebeteten gaituelako? Ez ete gagoz lehengoari lotuegiak? Barritasunak dakarrena ezezaguna dogu. Bildur emoten ete deusku. Ez dogu uste onik Jesusengan?
Jesus, ardao barria, ezin dogu zaragi zaharretan hartu; lehertu egingo ditu. Eta gitxiago jarri geikeo arropa zaharrari barriaren zati bat ipingi lez!
Ez jaku eskatzen dana oso-osoan ikustea eta jakitea, Jesusi jarraitzea baino. Berak barriztatuko gaitu bere barritasunaz. Izan daigun harengan uste on.
