Urtean Zeharreko III. eguaztena
I. urtean
I. Irakurgaia
Euren betera eroan
ditu Kristok
Jainkoarentzat
behin betiko sagaratuak diranak.
Hebrearrei egindako epistolatik
Heb 10, 11-18
Senideok: Abadeak egunero dihardu bere
kultu-zerbitzuan, pekatua ezelan be kendu ezin daben opari berberak behin eta
barriro eskeintzen. Kristo, ostera, pekatuakaitik opari bat bakarra eskeini
ondoren, Jainkoaren eskumaldean jesarri zan behin betiko. Eta, orain, Jainkoak
arerioak oin-aulkitzat noiz jarriko deutsazan itxaroten dago. Izan be, opari
bakar baten bidez euren betera eroan ditu Jainkoarentzat behin betiko
sagaratuak diranak.
Autorpen bera egiten deusku Espiritu Santuak
be, hau esatean:
«Hona hemen
etorkizunean
hareekin egingo
dodan ituna –dino Jaunak–.
Bihotzean ezarriko
deutsedaz neure legeak
eta buruan
idatziko.
Eta hareen
pekatuaz eta gaiztakeriaz
ez naz gehiago
gogoratuko».
Holan bada, pekatuak parkaturik dagozanean, ez dago pekatuen parkamenerako opari beharrizanik.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 110 [109], 1. 2. 3-4 (R/. 4bc)
R/. Abade zara Zu, Melkisedek lez, betiko.
V/. Hona Jaunak nire jaunari esana:
«Jesarri nire
eskuman,
zeure arerioak
oinazpian jartzen deutsudazan bitartean». R/.
V/. Siondik zabaltzen dau Jaunak
zure errege-makilaren
aginpidea;
menperatu egizuz
guduan arerioak. R/.
V/. Zu nagusi garaipen-egunean
santutasun-distiraz;
gaztetasun-iruntza
datorkizu egunsentiaren altzotik.
Zin egina dau
Jaunak eta ez da damutuko:
«Abade zara Zu,
Melkisedek lez, betiko». R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
R/. Aleluia.
V/. Hazia Jainkoaren hitza da;
ereilea,
barriz, Kristo;
honi
entzuten deutsanak betiko bizia izango dau. R/.
Ebanjelioa
Urten eban ereileak hazia ereitera.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 4, 1-20
Aldi haretan, Jesus barriro be irakasten
hasi zan itsasertzean. Eta hainbeste jente batu jakonez ondora, uretan egoan
txalupa batera igon eta bertan jesarri zan. Jente-taldea, barriz, lehorrean
egoan, itsasbazterrean. Gauza asko irakatsi eutsen parabola bidez berba eginik.
Holantxe inotsen bere irakastaldian:
«Entzun! Behin baten, urten eban ereileak
hazia ereitera. Ereitean, hazi batzuk bide-bazterrean jausi ziran, eta txoriek
etorri eta jan egin zituen. Beste batzuk harri artean jausi ziran, lur handirik
ez zan lekuan, eta, azaleko lurra izanik, behingoan erne ziran; baina eguzkiak
jo orduko, erre egin ziran eta, sustrairik ez ebelako, igartu.
Beste hazi batzuk sasi artean jausi ziran,
eta sasiek, haztean, ito egin ebezan haziak eta ez eben fruturik emon.
Gainerakoak lur onean jausi ziran, eta erne, hazi eta frutua emon eben: bateko
hogeta hamar, hirurogei nahiz ehun». Eta ohar hau egin eutsen Jesusek:
«Entzuteko belarririk daukanak, entzun begi!»
Bakarrik gelditu ziranean, Hamabiakaz batera
beragaz ebiltzanek parabolen esanahiaz itaundu eutsoen Jesusi. Eta honek esan
eutsen: «Zuoi emon jatzue Jainkoaren erreinuaren misterioa ezagutzea;
kanpokoei, ostera, dana parabola bidez emoten jake, Liburu Santuak dinoana bete
dadin: “Begiratzen dabe, bai, baina ikusten ez; entzuten dabe, baina ulertzen
ez; holan, ez dira Jaunagana bihurtzen eta ez jake parkatzen”».
Eta esan eutsen gainera: «Parabola hau ez
dozuela ulertzen? Zelan ulertuko dozuez, bada, gainerako parabola guztiak?
Ereileak berbea ereiten dau. Berbea
ereitean, batzuk “bide-bazterra” lakoak dira: entzun baizen laster, Satanasek
etorri eta hareengan erein dan hitza kendu egiten deutse. Beste batzuk “harri
artea” lakoak dira: berbea entzutean, behingoan pozik hartzen dabe; baina
sustrairik bakoak eta iraupen gitxikoak izanik, berbea dala-eta estutasun nahiz
erasoaldiren bat sortu orduko, huts egiten dabe. Beste batzuk, barriz, “sasi
artea” lakoak dira: entzuten dabe berbea, baina mundu honetako ardurak,
diru-gosea eta osterantzeko zalekeriak nagusitzen jakez eta berbea ito egiten
deutsie, fruturik barik itziz.
Eta hara nortzuk diran “lur ona” lakoak: hitza
entzun, onartu eta frutua emoten dabenak: bateko hogeta hamar nahiz hirurogei
nahiz ehun».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Itsas bazterrean da Jesus, eta itsas gainera sartu behar dau txalupan, jenteak estutzen daualako; eta lehorreko ekintza batez dihardu: hazia ereiteaz…
Eta nori zuzentzen deutso hitzaldia? Jentea berbearen gose-egarri da, ala bere gaisotasunetatik atara daizala nahi dau?
Eta guk… parabola bere senean ulertu gura izatea baino nahiago dogu ondorio moralak ataratea… Ez gara sartu parabolaren senean; belarri bakoak gara. Entzun-gor egiten deutsagu.
Parabola baten deigarri zer egiten jatan bilatu behar dot, non dagoen gure logikearen mozketa.
Honetan, ereilearen jardunean ikusi behar dogu. Ereile zentzundunak ez dau ereiten bidean zehar edo harri artean… Honek bai.
Zentzun bakoa da? Ala, Jainkoaren dohaiak edozeini eta guztioi emoten jakuzala geratzen da argi, eta geure erantzunean dala frutu ugariago emotea edo ez emotea?
