Urtean Zeharreko XIV. astelehena
I. urtean
I. Irakurgaia
Mailadi bat
ikusi eban,
eta Jainkoaren
aingeruak mailadian gora eta behera.
Hasiera liburutik
Has 28, 10-22a
Egun hareetan, Jakob, Beer-Xebatik urten eta
Haranera joan zan. Toki batera heldurik, gaua bertan igarotzeko prestatu zan,
eguzkia sartuta egoan-eta. Harri bat hartu, burukotzat jarri eta hantxe etzun
zan.
Amets hau egin eban: mailadi bat ikusi eban,
beheko ertza lurrean ebana eta goikoagaz zerua ikutzen ebana, eta Jainkoaren
aingeruak mailadian gora eta behera. Jauna haren gainekaldean egoan zutunik,
eta esan eutson: «Jauna naz Ni, zure asaba Abrahamen Jainkoa eta Isaaken
Jainkoa. Etzunik zagozan lurra zeuri eta zure ondorengoei emongo deutsuet. Zure
ondorengoak lurreko hautsa baizen ugari izango dira. Sartalde eta sortaldera,
iparralde eta hegoaldera zabalduko zara. Zure eta zure ondorengoen bitartez
bedeinkatuko ditut lurreko leinu guztiak. Begira, zeugaz nozu Ni; edonora
zoazala Neuk zainduko zaitut eta lurralde honetara bihurtuazoko. Ez zaitut
eskutik itziko, esan deutsudana bete arte».
Iratzartu zan Jakob bere amesetatik eta esan
eban: «Jauna dago toki honetan benetan, eta ni ohartu ez». Eta, bildurturik,
esan eban: «Bai ikaragarria toki hau! Benetan Jainkoaren etxea da eta zeruko
atea!» Goizean goiz jagi zan Jakob eta, burukotzat eukan harria harturik,
zutunik ezarri eban eta orioa isuri eutson gainera, Jaunari sagaratzeko. Toki
hari «Betel» –hau da, «Jainkoaren etxe»– ezarri eutson izena; lehenago «Luz»
zan uriaren izena.
Gero, promes hau egin eban Jakobek: «Jainkoa
neugaz badot eta bide honetan babesten banau, jateko ogia eta janzteko
soinekoak emoten badeustaz, eta neure aitaren etxera bizirik eta osasuntsu
bihurtzen banaz, Jauna izango dot Jainko, eta oroitarri lez eraiki dodan harri
hau Jainkoaren etxe izango da».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 91 [90], 1-2. 3-4. 14-15b (R/. ik. 2b)
R/. Ene Jainko, Zeugan dot konfiantza.
V/. Goi-goikoaren aterpean bizi zaran horrek,
gaua
Ahaltsuaren kerizpean emoten dozun horrek,
esaiozu
Jaunari: «Zeu nire babesleku eta gaztelu,
ene
Jainko, Zugan dot konfiantza». R/.
V/. Harek libratuko zaitu ehiztariaren saretik
eta
izurri galgarritik.
Bere
lumapean gerizatuko zaitu,
haren
hegopean izango dozu babesleku,
haren
besoa babeski eta koraza. R/.
V/. «Onik atarako dot, niri lotuta dagoalako,
toki
seguruan jarriko, nire izena autortzen daualako.
Dei
egingo deust, eta Nik erantzungo;
beragaz
izango nau larrialdian». R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Neure emazte egingo zaitut betiko.
Oseasen Profezia liburutik
Os 2, 16.17b-18. 21-22
Honan berba egin dau Jaunak:
«Nik
Neuk liluratuko dot
eta
basamortura eroango neure herria
eta
bihotzera hitz egingo deutsat.
Han
bere gaztaroan lez erantzungo deust,
Egiptotik
igon ebanean lez.
Egun
haretan –dino Jaunak–,
"ene
Senarra" deituko deustazu, eta ez "ene Baal".
Neure
emazte egingo zaitut betiko;
neure
emazte egingo justiziaz eta zuzenbidez,
maitasunez
eta errukiz.
Leialtasunez
egingo zaitut neure emazte,
eta
zuk ezagutuko dozu Jauna».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 145 [144], 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R/. 8a)
R/. Errukiorra eta bihozbera da Jauna.
V/. Egunero zaitut bedeinkatuko,
beti
dot zure izena goratuko.
Handia
da Jauna, guztiz goresgarria,
mugarik
bakoa haren handitasuna . R/.
V/. Belaunaldi batek besteari zure egintzak
deutsoz goratzen,
zure
egite ahaltsuak iragartzen.
Zure
aintza eta ospe distiratsua dabe aldarrikatzen,
eta
nik zure egintza harrigarriak adierazoten. R/.
V/. Zure balentria izugarriak dabez aitatzen,
eta
nik zure egintza handiak kontatzen.
Zure
ontasun handiaren barri dabe emoten
eta
zure salbazinoa poz-oihuz goratzen. R/.
V/. Errukiorra eta bihozbera da Jauna,
hasarregatxa
eta onginahiz betea.
Ona
da Jauna guztientzat,
errukiz
betea bere sorkari guztientzat. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. 2 Tm 1, 10
R/. Aleluia.
V/. Kristo Jesus gure Salbatzaileak heriotza
ezereztu dau
eta
bizia argitu Barri Onaren bidez. R/.
Ebanjelioa
Hil barria dot alaba;
baina zatoz eta biziko da.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 9, 18-26
Aldi haretan, Jesus berbetan egoala,
buruzagietako bat etorri jakon eta, ahuspezturik, esan eutson: «Hil barria dot
alaba; baina zatoz hari eskua ezartzera, eta biziko da». Jesus jagi eta ondorik
joan jakon bere ikasleakaz.
Horretan, hamabi urte haretan odol-jarioz
egoan emakume bat atzetik hurreratu jakon Jesusi eta soineko-ertza ikutu
eutson, ze hauxe inoan bere barruan: «Jantzia behintzat ikutzen badeutsat,
osatu egingo naz».
Bihurtu zan Jesus eta, emakumea ikustean,
esan eutson: «Izan bihotz, alaba! Zeure sinismenak osatu zaitu». Eta ordu
harexetatik gora osatuta gelditu zan.
Heldu zan Jesus buruzagiaren etxera eta,
hango dolu-negartiak eta jentearen istilua ikustean, esan eutsen: «Alde hemendik!
Neskatoa ez dago hilik, lo dago». Hareek barre egin eutsoen.
Jentea bialdu ebenean, sartu zan Jesus eta
eskutik heldu eutson neskatoari, eta neskatoa jagi egin zan. Inguru haretan
guztian zabaldu zan gertatuaren barri.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Markosek askoz luzeago azaltzen deuskuzan Jesusen ezaugarri biok, Mateok labur-labur dakarkuz. Inguru haretan, Jesusen ezaugarriok daben eragina eta han bizi daben kontraesana agerian jartea dau, antza, helburu.
Alde batetik, buruzagi baten eskaria agertzen jaku. Eta hau Jesusengana hurreratzeak (Jesus agintariek baztertuta dauke eta ha salatzen dihardue), erakundean (erlijino-gunean) salbamenik ez dauala aurkitzen jarten dau agerian.
Bardin jazoten jako jente arteko emakumeari ere. Aurrekoa erakundearen ezaugarri bazan, emakumea herri xumearen ezaugarri dogu. Hau, bere odol-jarioa dala-ta, erakundeak baztertuta dauka (Legearen izenean), eta ez dau aurkitzen osasunbiderik, bila ibili arren.
Jesusek emakumeari bere sinismenaren indarraren barri emongo deutso (zeure sinismenak osatu zaitu), eta hilik dagoan neskatoaren inguruan dolu-negarrez diharduenei bizitzaren barri emoten deutse.
Hilik dagoana kutxakorra da, ezin da ikutu. Jesusek eskutik oratuko deutso: bizitza daroa.
Urtean Zeharreko XIV. martitzena
I. urtean
I. Irakurgaia
Israel deituko
deutsue;
Jainkoagaz
burrukan jardun dozu
eta garaile
urten.
Hasiera liburutik
Has 32, 22-32 (hebr. 23-33)
Egun hareetan, ondino gaua zala, jagi zan
Jakob eta, bere emazte biak, neskame biak eta hamaika semeak harturik, Jabok
erreka igaro eban. Jentea eta eukan guztia errekaz bestaldera igaroazo eban.
Jakob bakarrik gelditu zan, eta gizon batek
beragaz burrukan egin eban egunsentira arte. Gizonak, ezin menperatu ebala
ikusirik, izter-giltza ikutu eutson Jakobi burrukaldian eta kili-kolo jarri.
Gizonak esan eutson: «Itzi egidazu joaten, eguna zabaltzeko zorian dago-eta».
Jakobek erantzun eutson: «Ez deutsut itziko, bedeinkatu nagizun arte». Harek
itaundu eutson: «Zelan dozu izena?»
«Jakob», erantzun eutson. Besteak, orduan:
«Aurrerantzean ez deutsue Jakob deituko, Israel baino, burrukan egin dozu-eta
Jainkoagaz eta gizakiekin, eta garaile urten dozu». Jakobek itaundu eutson:
«Esaidazu, mesedez, zeure izena». Harek erantzun: «Zergaitik itauntzen deustazu
izena?» Eta han bertan bedeinkatu eban.
Jakobek toki hari «Penuel» –hau da,
«Jainkoaren Aurpegia»– ezarri eutson izena, hau inoan-eta: «Jainkoa aurpegiz
aurpegi ikusi eta bizirik gelditu naz». Eguzkiak urteten ziharduan Jakob
Penueldik igaro zanean, eta izterretik herrenka ebilen. Horra zergaitik
Israelen ondorengoek ez daben gaur arte izter-giltzaren gaineko nerbiorik
jaten, gizon harek Jakobi horixe ikutu eutsolako.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 17 [16], 1. 2-3. 6-7. 8 eta 15 (R/. 15a)
R/. Nik, Jauna, zuzena nazala,
zure aurpegia dot ikusiko.
V/. Entzun, Jauna, nire justizia-eskea,
aditu
nire deadarra;
makurtu
belarria nire otoitzera,
ez
dot engainurik ezpanetan. R/.
V/. Emon egizu nire aldeko epaia,
ikusi
begie zure begiek nire zuzentasuna.
Aztertu
nire barrua, ikertu gauez be,
probatu
suaz; ez dozu nigan okerrik aurkituko;
nire
ahoak ez dau huts egin. R/.
V/. Deika nozu, Jainko, erantzuten deustazu-eta;
bihurtu
nigana belarria, entzun nire ahotsa.
Agertu
egizu zeure maitasun harrigarria,
erasotzaileengandik
salbatzen dozuz-eta
zure
esku ahaltsuan babesten diranak. R/.
V/. Zaindu nagizu begi-ninia lez,
gorde
ni zeure hegoen kerizpean.
Nik,
barriz, zuzena nazala,
zure
aurpegia dot ikusiko,
izartukeran
zure presentziaz naz asetuko. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Haizea erein dabe, eta ekatxa jagiko.
Oseasen Profezia liburutik
Os 8, 4-7. 11-13
Honan berba egiten dau Jaunak:
«Nik
aukeratu bakoak izentatu dabez errege,
nire
oneretxirik barik izentatu buruzagiak.
Euren
zidar eta urrez jainko-irudiak egin dabez,
euren
buruaren galbide.
Higuingarria
Samariak gurtzen dauan zekorra.
Hasarre-sutan
nago neure herriaren kontra:
noiz
helduko ete dira garbi izatera?
Irudi
hori artisau israeldar batek egina da, eta ez da jainko.
Samariako
zekorra zati-zati egingo dabe.
Izan
be, haizea erein dabe, eta ekatxa jagiko;
garaurik
bako galburuak urunik ez,
eta,
izango baleu be, atzerritarrek jango leukie.
Altarak
ugaritu ditu Efraimek pekatua kentzeko,
baina
pekatu-bide izan jakoz altarok.
Nik
milaka lege idatzita be,
ez
ditu beretzat hartzen.
Opariak
eskeintzea dabe atsegin eta oparigaien haragia jatea;
baina
Jaunak ez ditu onartzen.
Orain
hareen gaiztakeriez gogoratuko da,
euren
pekatuakaitik kontuak eskatuko deutsez,
eta
Egiptora bihurtu beharko dabe».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 115 [113 B], 3-4. 5-6. 7ab eta 8. 9-10 (R/. 9a)
R/. Israeldarrok, izan konfiantza Jaunagan.
Edo: Aleluia.
V/. Gure
Jainkoa zeruan dago
eta
nahi dauan guztia egiten dau.
Hareen
idoloak, barriz, zidar eta urre dira,
gizakien
eskulan. R/.
V/. Ahoa bai, eta hitzik ez dabe,
begiak
bai, eta ikusten ez,
belarriak
bai, eta entzuten ez,
sudurra
bai, eta usaintzen ez. R/.
V/. Eskuak bai, eta ikutzen ez,
oinak
bai, eta ibiltzen ez.
Bihurtu
beitez hareen antzeko euren egileak,
hareengan
konfiantza dabenak. R/.
V/. Israeldarrok, izan konfiantza Jaunagan,
bera
dozue laguntzaile eta babesle.
Aarondar
abadeok, izan konfiantza Jaunagan,
bera
dozue laguntzaile eta babesle. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Jn 10, 14
R/. Aleluia.
V/. Neu naz artzain ona, dino Jaunak;
ezagutzen
ditut neure ardiak,
eta
neureek ezagutzen nabe Ni. R/.
Ebanjelioa
Uzta ugaria da, baina langileak gitxi.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 9, 32-38
Aldi haretan, deabruaren menpe egoan mutu
bat ekarri eutsoen Jesusi. Honek deabrua bota egin eban, eta mutua berbetan
hasi zan. Jenteak, harriturik, inoan: «Ez da Israelen egundo holakorik ikusi».
Fariseuek, barriz, hau inoen: «Deabruen
buruzagiaren indarrez botatzen ditu honek deabruak».
Herriz herri eta auzorik auzo ebilen Jesus,
hango sinagogetan irakasten, erreinuaren gaineko Barri Ona iragarten eta gatx
eta gaixotasun guztiak osatzen. Jentetza ikustean, erruki izan eban, ze
nekatuta eta lur jota egoan ha jentea, artzainik bako ardiak lez. Orduan,
ikasleei esan eutsen: «Uzta ugaria da, baina langileak gitxi. Erregutu, bada,
uzta-jabeari, bialdu dagizan beharginak bere uztara».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Pasarte honetan, Jesusen ingurukoek bizi daben beste kontraesan baten barri emongo deusku ebanjelariak.
Gaisoa (deabruak hartua) ez daroe erlijino agintariengana, erakundera, osatua izan daiten. Antza, ez dauke hareengan usterik; eta bai hareek baztertuagan. Baina ez dauz horrek Jesusen jarraitzaile bihurtzen: euren praktiketan jarraitzen dabe…
Holango egoerek min emoten deutsoe Jesusi, eta holangoen arduraz bizi da, bere otoitzera eroateraino, eta bere ikasleak ere horretan inplikatuazoteraino.
Herri harek artzainak behar dauz; deslai dagozan ardiak emoten dabe. Eta hori zeruko Aitari eskatu behar jako. Ez dago geure ahaleginen eskura.
Artzainak ez dira erakundea zaindu behar dabenak, herritarrak, jainkozaleak zaindu behar dabezanak baino; harei itxaropena eta Jainkoagandiko dohaiak eskuratuazo behar deutseenak: testiguak.
Gaur egungo geure egoereari begituz.. nahikoa ete dogu bokazinoen alde eskatzeaz ala testigu izan beharra daukagu?
Urtean Zeharreko XIV. eguaztena
I. urtean
I. Irakurgaia
Geure anaiari egin geuntsan okerra gabiltz ordaintzen
.Hasiera liburutik
Has 41, 55-57; 42, 5-7a. 17-24a
Egun hareetan, Egipto osora zabaldu zan
gosetea, eta herria faraoiari joan jakon oihuka ogi eske. Faraoiak esan eutsen:
«Zoaze Joserengana eta egin harek esango deutsuena». Gosetea lurralde osora
zabaltzean, Josek garautegiak eraiki eta garia saldu eutsen egiptoarrei. Gero
eta gogorragoa zan gosetea Egipton. Lurralde guztietatik etorren jentea
Egiptora, Joseri garia erostera, gogorra zan-eta gosetea mundu guztian.
Beste asko lez, Jakoben semeak be Egiptora
joan ziran garia erostera, gosetea zan-eta Kanaango lurraldean be. Jose zan
lurralde haretan agintari, eta berak saltzen eutson garia jente guztiari. Heldu
ziran, bada, Joseren anaiak, eta lurreraino ahuspeztu jakozan. Ikusi orduko
ezagutu ebazan Josek bere anaiak; baina ez eutsen bere burua ezagutzera emon;
gainera, zakar berba egin eutsen. Eta kartzelara sartu ebazan hiru
egunerako.
Hirugarren egunean esan eutsen: «Egizue
esaten deutsuedana eta biziko zarie, nik be begirune deutsat-eta Jainkoari.
Egia dinozuela ziurtatu arte, anaietako bat gelditu dadila hemen preso; besteok
joan zaitekeze garia eroatera etxekoen gosea asetzeko. Gero, ekarri egidazue
zeuen anaia gazteena; holan probatuko dozue egia dinozuela, eta ez zarie
hilko».
Hareek onartu eben proposamena, eta alkarri
inotsoen: «Geure anaiari egin geuntsan okerra gabiltz ordaintzen. Estutasunean
ikusi eta erreguka ekin euskunean, ez geuntsan jaramonik egin. Hara nondik
datorkigun oraingo estualdi hau». Rubenek esan eutsen: «Esan neutsuen nik
mutikoari kalterik ez egiteko, baina ez zeunsten jaramonik egin; eta orain
haren heriotzaren kontua eskatzen jaku».
Ez ekien Josek ulertzen eutsela, itzultzaile
baten bitartez hitz egiten eutsen-eta. Orduan, Josek, apur bat urrunduz,
negarrari emon eutson. Gero etorri eta eurekin berbetan jarraitu eban.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 33 [32], 2-3. 10-11. 18-19 (R/. 22)
R/. Betor gugana, Jauna, zure maitasuna,
Zugan dogu-eta geure uste ona.
V/. Ospatu Jauna zitaraz,
jo
harentzat hamar hariko harpa.
Kantatu
egiozue kantu barria,
jo
trebetasunez irrintzi eginez. R/.
V/. Ezereztu egiten ditu Jaunak nazinoen asmoak,
huts
bihurtzen herrien burubideak.
Jaunaren
asmoak, barriz, betiko dirau,
haren
burubideek gizaldiz gizaldi. R/.
V/. Jauna arduratzen da begirune deutsoenez,
haren
maitasunean itxaroten dabenez,
hareek
heriotzatik libratzeko
eta
gosetean bizirik gordetzeko. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Jaunagana jotzeko sasoia dozue.
Oseasen Profezia liburutik
Os 10, 1-3. 7-8. 12
Mahatsondo mardula zan Israel, frutu ugari
emoten ebana.
Zenbat
eta frutu gehiago, orduan eta altara gehiago;
zenbat
eta lurra aberatsago,
orduan
eta zutarri sakratuak dotoreago.
Banatua
dauka bihotza, eta orain ordaindu egin beharko dau:
Jaunak
berak apurtuko deutsoz altarak,
lurrera
botako zutarri sakratuak.
Orduan
esango dabe: «Ez dogu erregerik,
ez
deutsagu-eta Jaunari begirunerik izan.
Baina
erregeak be zer egin leike gure alde?»
Samariarenak
egin dau;
badoa
haren erregea, zozpala ur-azalean lez.
Hondatuak
izango dira muinoetako sasikultu-lekuak,
Israeli
pekatura eragin eutsoenak;
sasiak
eta laharrak hartuko ditu altareak.
Orduan,
esango deutsie mendiei: «Estaldu gagizuez»,
eta
muinoei: «Jausi zaiteze gure gainera».
Erein
zuzentasuna, eta maitasuna jasoko dozue;
landu
solo barria, Jaunagana jotzeko sasoia dozue-eta,
ha
etorri eta salbazinoa isuri deizuen euria lez.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 105 [104], 2-3. 4-5. 6-7 (R/. 4b)
R/. Ekarri gogora Jaunak egindako mirariak.
Edo: Aleluia.
V/. Kanta egiozue, jo soinua harentzat,
konta
haren mirari guztiak.
Harrotu
zaiteze haren izen santuaz,
poztu,
bihotzez Jaunaren bila zabiltzenok. R/.
V/. Jo egizue indartzen dauan Jaunagana,
bilatu
eten barik haren aurpegia.
Ekarri
gogora harek egindako mirariak,
haren
egintza harrigarriak eta agindu zuzenak. R/.
V/. Zuek, Jaunaren morroi Abrahamen jatorrikook,
Jakoben
seme-alabok, haren aukeratuok,
Jauna
da gure Jainkoa,
lur
osoaren gain haren aginpidea. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Mk 1, 15
R/. Aleluia.
V/. Hurrean da Jainkoaren erregetza, dino Jaunak;
bihotz-barritu
zaiteze eta sinistu Barri Ona. R/.
Ebanjelioa
Zoaze galduta dabiltzan Israel etxeko ardietara.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 10, 1-7
Aldi haretan, Jesusek, hamabi ikasleei dei
eginik, ahalmena emon eutsen espiritu txarrak botatzeko eta gatx eta gaixotasun
guztiak osatzeko.
Hona hemen hamabi apostoluen izenak:
lehenengo Simon, Pedro deritxona, eta honen anaia Andres; Santiago Zebedeorena
eta honen anaia Joan; Felipe eta Bartolome, Tomas eta Mateo zergalaria,
Santiago Alfeorena eta Tadeo, Simon Zelote eta Judas Iskariote, Jesus saldu
ebana.
Hamabi horreek bialdu zituan Jesusek, ohar
honeek eginez: «Ez joan jentilen lurraldeetara, ez sartu Samariako herrialdean
be, ezpada ze zoaze Israel herriko ardi galduetara. Bidean zoazeela, iragarri
hurrean dala zeruetako erreinua.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Gaurko ebanjelio zati honetan hiru arlo aurkitu geikez, eta kontuan hartzekoak.
Lehenengoan, Jesusen jarrerea agertzen jaku: Dei egiten deuste ikasleei, eta espiritu lohien gaineko indarra emoten deutse.
Deitzen dauanean ba, Jesusek bere ahalmenaz janzten dau deitua; bialtzeko da (ahalmena ez da, ba, norbetretzat, banantzeko eta besteen onerako baino. Jesusek berak dauan errukia eta besteen ardurea gauzatzeko).
Bigarrenean, hamabi aukeratuen izenak emoten deuskuz. Argi dago Israelgo 12 leinuen ordezkari dirala; Jesusek Israel barria eraikitzen dauala. Eta honeen artean halan-holangoak ere badira: anaiak, gogorkeria-zaleak, zergalari izandakoak, saltzailea izango dana… Era askotakoak dira, eta eztabaida sortuazoko dau euren artean emakume-izenik ez agertzak, ikasleen artean baegozalako.
Eta, bialtzean, jentilen artera ez joateko agintzen deutse Jesusek. Hartutako dohaiak, ba, etxekoen artean banandu behar dira lehenik. Baina ez da horretan geldituko: etxean aurkitzen diran ezinak eta oztopoek, ateak zabaltzera eroango dabez, eta atzerritarrengana abiatzea.
Urtean Zeharreko XIV. eguena
I. urtean
I. Irakurgaia
Zuen bizia
salbatzeko
bialdu ninduan
Jainkoak Egiptora.
Hasiera liburutik
Has 44, 18-21. 23b-29; 45, 1-5
Egun hareetan, Judak Joserengana hurreratu
eta esan eutson: «Jauna, itziozu zeure zerbitzari honi berba bi esaten; faraoia
lez zara zu eta ez zakidaz hasarratu. Jauna, aitarik edota beste anaiarik ba
ete genduan itaundu zeunskun zuk zeure zerbitzarioi. Baietz erantzun geuntsun,
bagenduala oraindino aita zaharra, baita zahartzaroan jaio jakon seme gaztea
be. Gure aitak oso maitea ebala, ha zalako emazte harengandik gelditzen jakon
bakarra, bestea hila ebanez. Anaia ha hona ekartzeko esan zeunskun zeure
zerbitzarioi, ikusi egin nahi zenduala-eta. Gainera, esan zeunskun, gure anaia
txikia gugaz ez baetorren, ez azaltzeko barriro zure aurrera.
Zure zerbitzari eta gure aitagana bihurtu
ginanean, zuk, jaun horrek, esandakoa adierazo geuntsan. Eta gure aitak jateko
apur bat erostera barriro bihurtzeko agindu euskun eta guk erantzun geuntsan ez
geintekezala etorri, gure anaia txikia geugaz ez bagenkarren, ha barik ezin
ginala zure aurrera agertu. Orduan, zure zerbitzari gure aitak honan berba egin
euskun: "Zuek badakizue nire emazte Rakelek seme bi emon eustazana; batak
alde egin eustan eta ez dot gehiago ikusi: piztiaren batek iruntsi ebalakoan
nago. Beste hau be nire ondotik eroan eta ezbeharren bat jazoko balitxako, ni,
agure hau, atsekabez hilko nintzateke"».
Josek, bere sentipenei gehiago eutsi ezinik,
inguruan ebazan guztiei agindu eutsen: «Urten danok hemendik!» Halan, ez zan
Josegaz inor gelditu, anaiei bere burua ezagutzera emon eutsenean. Orduan,
negarrari emon eutson errime. Entzun eutsoen egiptoarrek, eta faraoiaren
jauregian be izan eben horren barri.
Josek esan eutsen anaiei: «Jose naz ni. Bizi
ete da oraindino aita?» Baina hareek, ikararen ikaraz, ez eben erantzuten
asmatzen. Orduan, Josek: «Tira, hurreratu nigana». Hurreratu jakozan eta esan
eutsen: «Bai, Jose nozue, zeuen anaia, Egiptora ekartzeko saldu zenduena. Baina
ez izan orain atsekaberik, ez damurik, hona saldu ninduzuelako. Zuen bizia
salbatzeko bialdu ninduan Jainkoak zuen aurretik».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 105 [104], 16-17. 18-19. 20-21 (R/. 5a)
R/. Ekarri gogora Jaunak egindako mirariak.
Edo: Aleluia.
V/. Gosea bialdu eban lurraldera,
janari-hornidura
guztiak kendu eutsezan;
bialdua
eban, ostera, aurretik gizon bat,
Jose,
esklabotzat saldua. R/.
V/. Katez lotu eutsoezan oinak,
burdinazko
samakoa gehitu,
harek
iragarria bete zan arte,
holan
probatu eban Jaunaren hitzak
haren
errubakotasuna. R/.
V/. Orduan, ha askatzeko agindu eban erregeak,
libre
izteko, herrien nagusiak;
eta
bere jauregiko buru egin eban,
bere
ondasun guztien administratzaile. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ikaraz jartzen jat bihotza.
Oseasen Profezia liburutik
Os 11, 1-4. 8c-9
Honan berba egin dau Jaunak:
«Israel
umea zala, maite izan neban;
eta
Egiptotik dei egin neutsan neure semeari.
Baina
zenbat eta gehiago nik deitu,
hainbat
eta urrunago eusten alde egiten.
Baalei
sakrifizioak eutsiezan eskeintzen,
sasijainkoei
intsentsua erretzen.
Nik
erakutsi neutsan oinez Efraimi, besoetan eroan neban;
halan
be, ez ziran ohartu Nik zaintzen nituala.
Amodio-lokarriz
erakartzen nituan, maitasun-loturaz:
umetxua
aurpegiraino jasotzen dauana lez nintzan hareentzat;
makurtu
eta jaten emoten neutsen.
Ikaraz
jartzen jat bihotza, dardaraz erraiak.
Ez
deutsat hasarreari bizten itziko;
ez
dot Efraim barriro hondatuko,
Jainkoa
naz-eta Ni, ez gizakia, santua Ni zuen artean,
eta
ez nator hasarre-suminez».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 80 [79], 2ac eta 3bc. 15-16 (R/. 4b)
R/. Erakutsi guri, Jauna, aurpegi argia,
salbatu gaitezan.
V/. Entzun, Israelen artzain,
hegodun
izakien arteko tronuan zagozan horrek!
Biztu
zeure ahalmena
eta
zatorkiguz salbatzera. R/.
V/. Jainko ahalguztiduna, bihurtu, arren,
begira
zerutik, ikusi!
Hartu
egizu zeure mahatsondoaren ardura,
zaindu
zeure eskuz landatu dozuna. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Mk 1, 15
R/. Aleluia.
V/. Hurrean da Jainkoaren erregetza, dino Jaunak;
bihotz-barritu
zaiteze eta sinistu Barri Ona. R/.
Ebanjelioa
Hutsean hartu dozue, emon hutsean.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 10, 7-15
Aldi haretan, Jesusek esan eutsen
apostoluei: «Bidean zoazeela, iragarri hurrean dala zeruetako erreinua. Osatu
egizuez gaixoak, biztu hildakoak, garbitu legenardunak, bota deabruak. Hutsean
hartu dozue, emon hutsean.
Ez eroan urrerik, ez zidarrik, ez dirurik
garrikoan; ez zakutorik biderako, ez soinekorik aldatzeko, ez oinetakorik, ezta
makilarik be, ze zor jako langileari behar dauan jatekoa.
Edozein herritan nahiz auzotan sartzen
zarienean, jakizue ba ete dan konfiantzazko inor, eta gelditu haren etxean,
herri haretatik urten arte.
Etxean sartzean, egin bake-agurra; etxekoak
duin badira, heldu bekie zuen bakea; duin ez badira, barriz, zuen bakerik barik
geldituko dira.
Onartzen ez bazaituee eta zuen berbea entzun
gura ez badabe, etxe nahiz herri haretatik urtetean, astindu zeuen oinetako
hautsa. Benetan dinotsuet: auzi-egunean Sodomak eta Gomorrak zigor bigunagoa
izango dabe herri harek baino».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Jesusen aukeraketak eta bere ondora, ikasteko, erakarteak badauka helburua: bere izenean bialduak izatea, eta Erreinuaren etorrerea iragartea.
Erreinuaren ezaugarriak ere gauzatu ahal izango dabez ikasleek, bialduek, Maisuaren indarraz jantziek; eta dohainik hartua dohan zabaldu behar izango dabe.
Ezaugarriok Jainkoaren errukia azaleratzen dabe, behartsuenganako begiramena eta honeen lehentasuna Jainkoaren bihotzean.
Dohakotasunaren ikasbide zehatz eta zorrotzak hartzen dabez: pobrezia iragarten dabe eta uste on osoa norbere ahalmen eta jakintza eta ondasunetan barik Jaunagan izatea.
Erreinuaren iragarpena Jaunarena da, ba, eta harek bere ondora deitzen dauz berak nahi dauzanak, eta honeen esku izten dau berea dan eginkizuna. Uste osoa dau ikasleengan, bialduak diranengan.
Urteak joan eta urteak etorri, zer egin dogu, ikasle-bialdu lez, Eleiza lez, guzti horretaz? Hausnartu beharrekoa litzateke, eta zuzendu beharrekoa...
Urtean Zeharreko XIV. barikua
I. urtean
I. Irakurgaia
Orain bai hil
naitekela
zure aurpegia
ikusi ondoren.
Hasiera liburutik
Has 46, 1-7. 28-30
Egun hareetan, abiatu zan Jakob Egiptora,
bere ondasun guztiekin. Beer-Xebara heldurik, sakrifizioa eskeini eutson bere
aita Isaaken Jainkoari. Gau-ikuskari baten Jainkoak dei egin eutson: «Jakob,
Jakob!» Harek erantzun: «Hemen nozu». Jainkoak barriro: «Jainkoa naz Ni, zure
aitaren Jainkoa. Ez bildurrik izan Egiptora jaisteko, herri handi bihurtuko
zaitut-eta han. Neu jatsiko naz zugaz Egiptora, eta Neuk bihurtuazoko zaitut
barriro handik. Eta hiltzean, Josek itxiko deutsuz begiak».
Beer-Xebatik abiatzean, Jakoben semeek
hareek eroateko faraoiak bialdutako gurdietara igonazo eutsoen aita Jakobi,
umeei eta emazteei. Euren abereak eta Kanaango lurraldean pilaturiko ondasunak
be eroan ebezan. Eta Egiptora joan zan Jakob, bere etxeko guztiekin. Bere
seme-alabak eta bilobak, bere ondorengo guztiak eroan ebazan Jakobek Egiptora.
Jakobek bere seme Juda bialdu eban aurretik
Joserengana, Goxengo eskualdean lekua prestatzera. Goxenera heldu ziranean,
Josek bere zalgurdia prestatuazo eta hara joan zan, bere aita Israelen bidera.
Ikusi ebanean, lepotik heldu eutson eta negarrez egon zan luzaro besarkaturik
egozala. Jakobek esan eutson Joseri: «Orain bai hil naitekela zure aurpegia
ikusi ondoren, oraindino bizirik zagoz-eta».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 37 [36], 3-4. 18-19. 27-28. 39-40 (R/. 39a)
R/. Jaunagandik dator zintzoen salbazinoa.
V/. Izan konfiantza Jaunagan eta egin on dana,
bizi
lurraldean eta zaindu leialtasuna.
Izan
bedi Jauna zure atsegina,
eta
emongo deutsu zure bihotzak eskatzen dauana. R/.
V/. Jauna arduratzen da zintzoen biziaz,
betiko
iraungo dau hareen ondareak;
zoritxar-sasoian
ez dira lotsagarri geratuko,
asebeteak
dira izango gose-egunetan. R/.
V/. Alde gatxetik, egin on dana,
eta
beti izango dozu non bizia;
zuzenbidea
maite dau-eta Jaunak
eta
ez ditu bertan behera izten bere fededunak. R/.
V/. Jaunagandik dator zintzoen salbazinoa,
ha
dabe gotorlekua arrisku-sasoian;
Jaunak
lagundu eta onik ataratzen ditu,
gaiztoengandik
onik atara eta salbatzen,
harengan
babesten dira-eta. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ez deutsegu
gehiago «geure jainko» esango
geure eskuz
eginei.
Oseasen Profezia liburutik
Os 14, 2-10
Honan berba egiten dau Jaunak:
Bihurtu
zaitez, Israel, Jaunagana, zeure Jainkoagana,
zeure
gaiztakeriakaitik jausi zara-eta.
Prestatu
egizuez berba egokiak eta bihurtu Jaunagana;
esaiozue:
"Kendu egiguzu gaiztakeria guztia,
eta
hartu onez geure ezpanez egiten deutsugun oparia.
Ez
gaitu Asiriak salbatuko;
ez
dogu ustea guda-zaldietan jarriko,
eta
ez deutsegu gehiago 'geure jainko' esango geure eskuz eginei.
Zugan
aurkitzen dau umezurtzak errukia".
Neuk
osatuko dot hareen desleialkeria
eta
bihotz zabalez maitatuko ditut,
urrunduta
dot-eta hareengandik hasarrea.
Iruntza
lez izango naz Israelentzat;
lilia
lez loratuko da
eta
Libanoko zuhaitzak lako sustraiak botako ditu;
kimuek
urtengo deutsoe;
haren
ederra olibondoarena lakoa izango da,
eta
haren usaina Libanokoa baizen gozoa.
Haren
kerizpean biziko dira barriro,
garia
lez bizibarrituko dira,
mahastiaren
antzera loratuko
eta
haren ospea Libanoko ardaoarena lakoa.
Efraimek
esango dau:
"Zer
ardura deuste sasijainkoek honezkero?"
Nik,
Jaunak, erantzuten deutsat eta haretaz arduratzen naz.
Zipresaren
antzeko naz Ni, beti gordin:
Nigandik
datorkizu frutua.
Jakintsuak
ulertu begi hau guztia,
burutsuak
jaso begi esanahia.
Bai,
zuzenak dira Jaunaren bideak,
eta
zintzoak horreetan dabiltz;
pekatariak,
barriz, jausi egiten dira».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 51 [50], 3-4. 8-9. 12-13. 14 eta 17 (R/. 17b)
R/. Nire ahoak iragarriko dau zure gorespena.
V/. Erruki nitaz, ene Jainko, zeure maitasunaz,
hondatu
nire hobena zeure neurribako bihozberaz.
Garbitu
nagizu zehatz neure errutik,
garbitu
neure pekatutik. R/.
V/. Zuk bihotz leiala dozu atsegin,
barru-barruan
jakituria deustazu irakasten.
Kendu
nire pekatua isipuz, eta garbi geldituko naz,
garbitu
nagizu, eta edurra baino zuriago bihurtuko naz. R/.
V/. Ene Jainko, sortu bihotz garbia nigan,
barritu
arnasa sendoa nire barruan.
Ez
nagizu bota zeure aurretik,
ez
kendu niri zeure arnasa santua. R/.
V/. Poztu nagizu barriro zeure salbazinoaz,
sendotu
nagizu zeure arnasa oparoaz.
Eraiki,
Jauna, nire ezpanak,
eta
nire ahoak iragarriko dau zure gorespena. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Jn 16, 13a; 14, 26d
R/. Aleluia.
V/. Egiaren Espiritua etortzean,
harek
gidatuko zaitue egia beteraino
eta
gogoratuazoko deutsue Nik esan deutsuedan guztia. R/.
Ebanjelioa
Ez dozue zeuok
berba egingo,
zuen Aitaren Espirituak berba egingo dau zuen
bidez.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 10, 16-23
Aldi haretan, Jesusek esan eutsen
apostoluei: «Hara, ardiak otso artera lez bialtzen zaituet. Izan zaiteze, bada,
sugeak baizen zuhur eta usoak baizen apal.
Kontuz jentearekin! Auzitegietara eroango
zaituee eta sinagogetan zigortuko; agintarien eta erregeen aurrera eroango
zaituee Nigaitik, autormen egin dagizuen hareen eta jentilen aurrean. Eroaten
zaitueenean, ez egon zer eta zelan esango dozuen arduratan: une haretan bertan
iragarriko deutsue Jainkoak zer esan; ez dozue zeuok berba egingo, zuen Aitaren
Espirituak berba egingo dau zuen bidez.
Anaiak anaia emongo dau heriotzara, eta
aitak semea; seme-alabak gurasoen aurka jagiko dira eta hil egingo ditue. Mundu
guztiak gorroto izango deutsue Nigaitik; baina azkeneraino irauten dauana,
horixe izango da salbatua.
Herri baten pertsegitzen bazaituee, egin
alde beste batera. Benetan dinotsuet: Gizonaren Semea etorri aurretik, ez
dituzue Israelgo herri guztiak igaroko».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Jesusek bere ikasleei, bialduei, burubideak emoten dihardu. Maisuak oztopoak aurkitzen badauz bere eginkizuna garatzean, zer gitxiago ikasleak? Honen zeregina ere ez da larrosa artean garatuko; oztopoak eta bi aurkituko dauz.
Oztopo eta burruka artean zabaltzen da, ba, Jainkoaren erreinua. Baina ez da nahi-ta-ez, burutik behera, ezarri beharrekoa; proposatu egiten da eta, ezezkorik aurkitzean, ez da temati ahalegintzen… Batzuen bihotz gogorkeria eta ezetza, beste batzuengana zuzentzeko aukerea izango da.
Ez dinotse, ba, Jesusek erreztasunez garatuko dabela erreinuaren iragarpena, oztopoen artean baino. Gainera, oztopoak etxean bertan aurkituko dabez, senide eta lagunen artean. Bai eskatzen deutsela tinko eta sendo irauteko, zintzotasunez.
Ikaslea etsipenera eroan daike bere makaltasunak; baina Jaunak eusten deutso eta adore emoten eta saria ziurtatzen. Jaunagandik hartutako eginkizunari zintzo erantzuten jakola jakitea baino sari handiagorik ez dago.
Urtean Zeharreko XIV. zapatua
I. urtean
I. Irakurgaia
Jainkoak zuen
alde eskuhartuko dau,
eta lurralde
honetatik igonazoko deutsue.
Hasiera liburutik
Has 49, 29-32; 50, 15-26a
Egun hareetan, honako agindu honeek emon
eutsezan Jakobek bere semeei: «Laster hil eta neure asabekin alkartuko naz. Lur
emoidazue neure gurasoen ondoan, Kanaango lurraldean, Efron hititaren landako
hartzuloan; Makpela landan dago, Mambreren aurrez aurre; hartzuloa Abrahamek
hilobitarako erosi eutson, landa eta guzti, Efron hititari. Han lur emon
eutsoen Abrahami eta honen emazte Sarari; baita Isaaki eta honen emazte
Rebekari be, eta han lur emon neutsan nik Liari. Landa eta bertako hartzuloa
hititei erosiak ziran». Jakobek, agindu honeek bere semeei emon
ondoren, batu ebazan oinak ohean eta, azken arnasa emonez, bere asabekin
alkartu zan.
Aita hil zala ikustean, honan ziharduen
alkarregaz Joseren anaiak: «Beharbada, Josek gorrotoa deusku eta egin geuntsan
kaltearen ordaina bihurtu nahiko deusku». Beraz, mandatu hau bialdu eutsoen
Joseri: «Gure aitak hil aurretik agindu euskun, zuri hau esateko:
"Parkatu, mesedez, zure anaien hobena eta pekatua; kalte egin eutsuen,
bai, baina orain parkatu euren hobena zeure aitaren Jainkoaren zerbitzari
honeei"». Negar egin eban Josek hori entzutean.
Gero, Joseren anaiek, beragana joan eta
aurrean ahuspezturik, esan eutsoen: «Zeure esklabo gozuz!» Josek erantzun
eutsen: «Ez bildurrik izan. Jainkoa ete naz, bada, ni? Zuek egin nahi izan
zeunsten kaltea Jainkoak on bihurtu dau, jente asko salbatuz, gaur jazotzen dan
lez. Ez, bada, bildurrik izan; neuk emongo deutsuet jaten, zuei eta zuen
seme-alabei». Eta nasaitu egin ebazan, bihotz barrura berba eginaz.
Jose eta bere aitaren familiakoek Egipton
bizitzen jarraitu eben. Ehun eta hamar urte bizi izan zan Jose, eta Efraimen
semeen semeak ezagutzera heldu zan. Manasesen seme Makirren semeak be bere
semetzat hartu ahal izan ebazan. Azkenik, honan berba egin eutsen Josek bere
anaiei: «Laster hilko naz ni; baina Jainkoak zuen alde eskuhartuko dau, eta
lurralde honetatik igonazoko deutsue, Abrahami, Isaaki eta Jakobi zin eginez
agindutako lurraldera».
Eta zin eginazo eutsen, esanez: «Jainkoak
zuen alde eskuhartuko dauanean, eroan nire hazurrak be zeuekin hemendik». Eta
hil egin zan Jose ehun eta hamar urte ebazala.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 105 [104], 1-2. 3-4. 6-7 (R/. ik. Sal 69 [68], 33)
R/. Izan bihotz, apalok,
Jainkoaren bila zabiltzenok!
V/. Goratu egizue Jauna, dei egin haren izenari,
ezagutuazo
herrien artean haren egintza bikainak.
Kanta
egiozue, jo soinua harentzat,
konta
haren mirari guztiak. R/.
V/. Harrotu zaiteze haren izen santuaz,
poztu,
bihotzez Jaunaren bila zabiltzenok.
Jo
egizue indartzen dauan Jaunagana,
bilatu
eten barik haren aurpegia. R/.
V/. Zuek, Jaunaren morroi Abrahamen jatorrikook,
Jakoben
seme-alabok, haren aukeratuok,
Jauna
da gure Jainkoa,
lur
osoaren gain haren aginpidea. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ezpan kutsatuak
ditut.
Errege eta Jaun
ahalguztiduna ikusi dot neure begiz!
Isaias Profetaren liburutik
Is 6, 1-8
Ozias erregea hil zan urtean, Jauna ikusi
neban, tronu altu eta garai baten jesarrita; haren mantu-ertzak tenplua
betetzen eban. Suzkoak lako izaki batzuk ebazan gainean; seina hego ebezan: hego
bigaz aurpegia estaltzen eben, beste hego bigaz gorputza, eta beste biakaz
hegaz egiten eben. Eta honan egiten eutsoen oihu alkarri:
«Santu,
santu, santua, Jaun ahalguztiduna!
Lur
osoa betetzen dau haren aintzak!»
Ahotsaren oihuz tenpluko ate-orpoek dar-dar
egin eben, eta tenplua kez bete zan. Nik esan neban:
«Ai
ene, galdua naz!
Ezpan
kutsatuak ditut
eta
ezpan kutsatuak dituan herrian bizi naz.
Errege
eta Jaun ahalguztiduna ikusi dot neure begiz!»
Une haretan, suzkoak lako izaki hareetako
bat etorri jatan hegaz, altaratik suhatzez hartutako txingarra eskuetan
ekarrela, eta txingarraz ahoa ikutu eustan, esanez:
«Hara,
txingar honek ezpanak ikutu deutsuz;
kendu
jatzu, bada, gaiztakeria,
parkatu
jatzu pekatua».
Orduan, Jaunaren ahotsa entzun neban esaten: «Nor bialduko dot? Nor izango dogu mandatari?» Eta nik erantzun: «Prest nozu, bialdu neu».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 93 [92], 1ab. 1c-2. 5 (R/. 1a)
R/. Errege da Jauna, ospez jantzia.
V/. Errege da Jauna, ospez jantzia,
Jauna
indarrez jantzia eta inguratua! R/.
V/. Sendo ezarria dago mundua,
ez
dago kili-kolo.
Zure
tronua sendo ezarria dago betidanik,
betikoa
zara Zu! R/.
V/. Zure erabagiak fidagarri dira;
zure
etxea santutasunez eder, Jauna,
betiereko
egunetan. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
1 P 4, 14
R/. Aleluia.
V/. Zorionekoak zuek,
kristau
izateagaitik iraintzen bazaituee,
Jainkoaren
Espiritu aintzatsua
zuengan
dagoala esan nahi dau-eta horrek. R/.
Ebanjelioa
Ez izan bildurrik gorputza hiltzen dabenei.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Mateoren liburutik
Mt 10, 24-33
Aldi haretan, Jesusek esan eutsen
apostoluei: «Ikaslea ez da irakaslea baino gehiago, ezta morroia be nagusia
baino gehiago. Nahikoa dau ikasleak irakaslearen beste izatea, eta morroiak
nagusiaren beste. Etxeko jaunari Beeltzebul deitu badeutsoe, zer ez ete deutsie
deituko haren etxekoei?
Ez izan jentearen bildur! Egon be, ez dago
ezer gordeta agertuko ez danik, ezta ezer ezkutuan be jakingo ez danik. Gaueko
ilunpean esaten deutsuedana esan zuek egun-argitan, eta belarrira entzuten
dozuena iragarri etxe-gainetatik. Ez izan bildurrik gorputza hil bai, baina
bizia kendu ezin dabenei; izan bildur, gorputza ez ezik, pertsona osoa be
infernuan galdu leikeanari.
Ez ete dira txori bi txanpon baten saltzen?
Halan be, ez da bat bakarra be lurrera jausten zuen Aitaren baimenik barik.
Zuen buruko uleak be zenbatuta ditu Jainkoak. Ez, bada, bildur izan; txori
guztiek baino gehiago balio dozue zuek.
Jentearen aurrean autortzen nauana autortuko
dot Neuk be zeruko neure Aitaren aurrean; baina jentearen aurrean ukatzen
nauana ukatu egingo dot Neuk be zeruko neure Aitaren aurrean».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Jesusek apostoluei burubideak emoterakoan egunerokotasunez azaltzen deutse (bizitza arrunteko irudiak erabiliz) zelan jokatu behar daben, eta jokabide horretan zerk lagunduko deutsen.
Ikaslearen zeregina Maisuagandik jatorkona zintzotasunez eta osotasunez onartzea da, eta haren bialdu lez agertzea, haren gainetik jarri barik, eta apaltasunez jokatuz.
Aurkituko dabezan oztopoetan ere sakontzen dau: zelango izen-galtzea (fama txarra hartzea) jasango daben, Maisuari berari Beeltzebul deitu deutsoe-eta…
Gauza bat da behin eta barriz azpimarratzen deutsena: Ez izan jentearen bildur. Galtzeko ezer daukana izaten da bildur; baina ez da bildur izaten galtzekorik ez daukana. Pobrezia, ba, garrantzizkoa da. Ondasunei eta izen onari (fameari) loturik ez egotea garrantzizkoa da. Uste on osoa Jainkoagan jarrita eukitea da beharrezkoa, eta dana joango da haren nahierara.
Ikaslearen eginbeharra, ba, Maisua autortzea da; haren eskutik hartutako eginkizuna (Erreinuaren iragarpena) hitzez ta bizikeraz iragartea: dohan hartua dohan zabaltzea.
