Urtean Zeharreko VI. astelehena
I. urtean
I. Irakurgaia
Kainek Abel
bere anaiari eraso
eta hil.
Hasiera liburutik
Has 4, 1-15. 25
Gizona bere emazte Evagaz alkartu zan.
Umedun gelditu zan Eva eta Kain izan eban. Orduan, esan eban: «Gizon bat
eskuratu dot Jaunari esker». Gero, Kainen anaia Abel izan eban. Artzain izan
zan Abel, eta nekazari Kain.
Handik aldi batera, Kainek lurreko frutuen
eskeintza egin eutson Jaunari. Abelek be ekarri ebazan artaldeko lehen
bildotsak eta ardi-gantza. Jainkoak abegi on egin eutsen Abeli eta honen
eskeintzari; ez, ostera, Kaini eta honen eskeintzari. Biziro hasarratu zan
Kain, eta kopetilun ebilen.
Jaunak esan eutson, orduan: «Zergaitik zagoz
hasarre? Zergaitik kopetilun? Zuzen jokatuko bazendu, argituko litzakizu
aurpegia. Baina oker zabiltzan ezkero, atean dozu pekatua, gainera jausteko
zain. Halan be, menperatu zeinke».
Behin baten, Kainek landara joateko gonbita
egin eutson bere anaia Abeli. Han egozala, Kainek Abel bere anaiari eraso
eutson eta hil egin eban. Jaunak esan eutson Kaini: «Non dozu Abel zeure
anaia?» Kainek erantzun: «Ez dakit. Anaiaren zaintzaile ete naz, bada, ni?»
Jaunak, orduan: «Zer egin dozu? Zure
anaiaren odola oihuka dabilkit lurretik. Horregaitik, madarikatu egiten zaitu
zuk isuritako odola edan dauan lurrak. Lurra landuko dozu, baina ez deutsu
fruturik emongo; noraezean ibiliko zara munduan».
Kainek esan eutson Jaunari: «Astunegia dot
zigor hau, eroan ahal izateko. Gaur lur honetatik botatzen nozula, zure
begi-bistatik urrun eta noraezean ibili beharko dot; eta aurkitu nagian edonork
hil egingo nau».
Jaunak, ostera, erantzun eutson: «Ez horixe!
Kain hiltzen dauana, zazpi aldiz gogorrago izango da zigortua». Eta Jaunak
ezaugarri bat ipini eutson Kaini, aurkitzen eban inork hil ez egian.
Alkartu zan, barriro be, Adam bere
emazteagaz; honek semea izan eban, eta Set ezarri eutson izena. Orduan, esan
eban: «Jainkoak beste seme bat emon deust, Kainek hil eban Abelen ordez».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 50 [49], 1 eta 8. 16b-17. 20-21 (R/. 14a)
R/. Eskeini esker onezko oparia Jainkoari.
V/. Jaunak, jainkoen Jainkoak, berba egiten dau:
dei
egiten deutsa lurrari batzarrera
eguzkiaren
sorlekutik sarlekura.
Ez
zaitut salatzen zeure sakrifizioakaitik;
zure
erre-opariak aurrean ditut beti. R/.
V/. Zelan aitatu zeinkez nire arauak
eta
nire ituna ahotan hartu,
nire
zentzabideari gorroto badeutsazu
eta
nire hitzei lepoa emoten? R/.
V/. Zeure senidearen aurka txarto esaka zabiltz,
zeure
amaren semea baltzitzen dozu.
Zuk
horreek egin, eta Ni isildu?
Zu
lakoa nazala uste dozu ala?
Salatu
egingo zaitut, aurpegira botako dana. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Tentaldiak
iraupena dakartso zuen sinismenari,
on-onak eta
beteak izan zaitezen.
Santiago Apostoluaren epistolaren hasiera
St 1, 1-11
Nik, Santiagok, Jainkoaren eta Jesu Kristo
Jaunaren zerbitzari honek, atzerrian sakabanaturik dagoan Jainkoaren herri
osoari, agur.
Ene senideok, egon zaiteze pozik edozein
eratako tentaldik erasotzen deutsuenean. Badakizue zuen sinismenak, probatua
danean, eroapena dakarrela. Eta eroapenak lortuko dau bere helburua, heldutasun
beteko pertsonak izan zaitezen, ezelako akatsik bakoak.
Zuetarikoren bat jakituria-beharrean badago,
eskatu deiola Jainkoari eta emongo deutsa, eskuzabal emoten dau-eta, inori ezer
aurpegira bota barik. Baina eskatu dagiala sinismenez eta ezelako zalantzarik
barik, zalantzan dabilena haizeak eraginik itsasoan batetik bestera dabilen
olatua lakoa da-eta. Holakoak ez begi uste izan Jaunagandik ezer hartuko
dauanik, gogo-bikoa eta bere jokabide guztietan aldakorra izanik.
Behe-mailako senidea harrotu bedi, Jainkoak
goratu daualako; aberatsa, barriz, behe-mailan jarria izan dalako; izan be,
bedar-lorea lez pasatzen da aberatsa. Eguzkiak urten eta sargoriak jotzean,
zimeldu egiten da bedarra, jausi lorea, eta galdu haren itxura ederra. Holantxe
igartuko dira aberatsa eta haren egintzak.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 119 [118], 67-68. 71-72. 75-76 (R/. 77a)
R/. Betorkit zure errukia, Jauna, bizibarritu nadin.
V/. Atsekabetua izan aurretik, desbideraturik
nenbilen;
orain,
ostera, zure irakaspena dot betetzen.
Ona
zara eta ongilea,
irakatsi
niri zeure arauak. R/.
V/. On egin deust atsekabetua izateak,
zure
arauak ikasteko.
Zein
ona niretzat zure ahoko legea,
urre-zidarrezko
milaka txanpon baino hobea. R/.
V/. Badakit, Jauna, zure erabagiak zuzenak dirala,
leialtasunez
atsekabetu nozuna.
Arren,
kontsolatu nagiala zure maitasunak,
zeure
zerbitzari honi berbea emon deutsazunez. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Jn 14, 6
R/. Aleluia.
V/. Neu naz bidea, egia eta bizia, dino Jaunak;
ezin
da inor Aitagana joan,
nire
bidez izan ezik. R/.
Ebanjelioa
Zer dala-eta dabil gizaldi hau seinale eske?
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 11-13
Aldi haretan, Fariseuak etorri eta Jesusegaz
eztabaidan hasi ziran. Jainkoagandiko seinale bat eskatzen eutsoen azpikeriaz.
Jesusek, arnasa sakon hartuz, esan eutsen: «Zer dala-eta dihardu gizaldi honek
seinale eske? Benetan dinotsuet: Gizaldi honi ez jako seinalerik emongo».
Eta, hareek itzirik, barriro txalupara igon
eta bestaldera abiatu zan.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Seinale bat eskatzen deutsoe azpikeriaz… Zergaitik? Ze seinale? Harengan usterik ez dabelako? Orain artekoak deabruaren indarraz eginak ziralako? Moisesek egindakoren bat baino handiagoa behar dabelako?
Moisesek Faraongandik askatu eban herria, eta Jesusek indar azpiratzaile guztietatik askatu daizala gura ete dabe? Zer da Jesusengandik itxaroten dabena?
Jainkoa euren gurarien alde (eta arerioen kontra) jarri daiala eskatzen deutsoe? Azpikeriaz eskatzen deutsoela, tentatzeko, dino ebanjelariak; basamortuan Deabruak tentatu eban lez.
Ez ete da beti jasaten dogun tentaldia Jainkoa geure alde jarri gura izatea (eta gure arerioen kontra)? Eta gu beti jausten gara. Baina Jesusek holango tentaldietatik ihes egiten dau.
Badaki Jesusek (eta holantxe dihardu) Jainkoagandik ezer barririk ezin geikela itxaron; harek emondakoetan bilatu behar dogula. Eta horixe egingo dogu harengan uste osoa jarrita badaukagu.
Eta otoitzera doa tentalditik ihesi…
Urtean Zeharreko VI. martitzena
I. urtean
I. Irakurgaia
Egin dodan
gizakia
garbitu egingo
dot mundutik.
Hasiera liburutik
Has 6, 5-8; 7, 1-5. 10
Ikusi eban Jaunak handituz joiala munduan
gizakiaren gaiztakeria, eta honen asmo guztiek txarrera jotzen ebela beti.
Damutu zan Jauna gizakia egin izanaz eta, bihotza mindurik, esan eban: «Egin
dodan gizakia garbitu egingo dot mundutik, eta gizakia ez ezik, baita abereak,
narrastiak eta zeruko hegaztiak be, damu dot-eta horreek egin izana». Baina Noe
begiko izan eban Jaunak.
Jaunak esan eutson Noeri: «Sartu zaitez
ontzian zeure etxeko guztiekin, zu beste pertsona zuzenik ez dot-eta ikusi zure
sasoikoen artean. Hartu egizuz zeugaz zazpina bikote, ar eta eme, legez garbi
diran abereen artetik, eta bikote bana, ar eta eme, kutsatu diranen artetik;
zeruko hegaztietatik be hartu zazpina bikote, ar eta eme, horreen arrazak
munduan iraun dagian. Zazpi egunen buruan euria bialduko dot lurrera berrogei
egun eta berrogei gauez, egin dodazan izaki guztiak garbitzeko».
Jaunak agindutako guztia egin eban Noek. Eta
handik zazpi egunera uriolak lurra estaldu eban.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 29 [28], 1a eta 2. 3ac-4. 3b eta 9c-10 (R/. ik. 11b)
R/. Bere herria bedeinkatuko dau bakea emonez Jaunak.
V/. Emon Jaunari, zeruko izakiok,
emon
Jaunari bere izenaren ospea.
Ahuspeztu
Jaunaren aurrean,
bera
santutasunez agertzean. R/.
V/. Jaunaren ahotsa ur gainean,
Jauna
ur handien gainean.
Jaunaren
ahotsa indartsu,
Jaunaren
ahotsa dirdaitsu. R/.
V/. Jainko ospetsuak trumoia jo dau,
haren
tenpluan danek oihuka dinoe: Gora!
Uriolaren
gainetik dago Jauna jesarrita,
tronuan
jesarri da Jauna betiko errege. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Jainkoak ez dau inor tentatzen.
Santiago Apostoluaren epistolatik
St 1, 12-18
Senide maiteok: Zorionekoa probaldian sendo
irauten dauan gizakia! Proba gainditu ondoren, Jainkoak bera maite dabenei agindu
deutsen betiko bizia jasoko dau-eta sari.
Inork, tentaldirik dauanean, ez dagiala esan
Jainkoak tentatzen dauala. Jainkoak ez dau txarrerako tentazinorik eta ez dau
inor tentatzen. Bestetara, nor bere grina txarrak tentatzen dau, horrek dau
liluratzen eta erakartzen. Grina txarrak, erne eta gero, pekatua sortzen dau,
eta pekatuak, burutu eta gero, heriotza dakar.
Ez engainatu zeuen buruak, ene senide
maiteok. Emoitza on eta dohai bikain guztiak goitik datoz, Aitagandik,
aldaketarik eta ilunaldirik ez dauan argien Egileagandik. Berak, halan nahita,
bizia emon deusku egiaren mezuaz, sorkari guztien artean lehenengoak izan
gaitezan.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 94 [93], 12-13a. 14-15. 18-19 (R/. 12a)
R/. Zorionekoa, Jauna, Zuk hezten dozuna.
V/. Zorionekoa, Jauna, Zuk hezten dozuna,
zeure
legean eskolatzen dozuna;
atseden
emongo deutsazu egun baltzen ondoren. R/.
V/. Jaunak ez dau bere herria hondatuko,
ez
bere ondarea bertan behera itziko.
Bihurtuko
deutsoe zintzoari eskubidea
eta
izango dabe bihotz zuzenekoek etorkizuna. R/.
V/. Jaustear nagoala uste dodanean,
zure
maitasunak eusten deust, Jauna.
Bihotza
kezkaz betea dodanean,
zure
kontsolazinoek gozatzen deuste barrua. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Jn 14, 23
R/. Aleluia.
V/. Ni maite nauanak gordeko dau nire hitza, dino
Jaunak;
nire
Aitak maite izango dau,
eta
Aita eta biok harengana etorriko gara. R/.
Ebanjelioa
Kontuz ibili fariseuen
eta Herodesen legaminagaz.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 14-21
Aldi haretan, ikasleei ogia hartzea ahaztu
jaken, eta bat bakarra euken ontzian. Jesusek ohar hau egin eutsen: «Begira
gero! Kontuz ibili fariseuen eta Herodesen legaminagaz».
Hareek, barriz, eztabaidan ebiltzan
alkarrekin, ogirik ez ebelako. Konturatu zan Jesus eta esan eutsen: «Zer
diharduzue ogirik ez dozuela-eta? Oraindino ez ete dozue ulertzeko adimenik?
Hain burugogorrak ete zarie? Begiak izan, eta ez dozue ikusten? Belarriak izan,
eta entzuten ez? Ez ete dozue gogoan, bost mila gizonen artean bost ogiak
banatu nituanean, zenbat otzara bete zenduezan hondakinakaz?» «Hamabi»,
erantzun eutsoen. «Eta lau mila gizonen artean zazpi ogiak banatu nituanean,
zenbat otzara bete zenduezan hondakinakaz?» Erantzun eutsoen: «Zazpi». Orduan,
Jesusek: «Eta oraindino be ez dozue ulertzen?»
Jaunak esana.
IRUZKINA
Ezin ukatu geike gure lehenengo ardurea, ardurarik eta behinena, bizi izatea dala. Jesusena ordea… zelan bizi izan litzateke. Hau dala-eta dinotse ikasleei: kontuz ibili fariseuen eta Herodesen legaminagaz. Eta ikasleek ogi faltea ulertzen dabe.
Txalupa hartuta beste aldera doaz, eta ogi barik. Agindu-lurretik atzerrira doaz, eta handik ez daroe ogirik. Ez dabe hango lez bizi izan behar, era barri baten baino. Eta horretarako, bertan itzi behar dabez bereizten eta alkarrengandik banantzen dituen siniskerea, ohiturak, legekeriak, ideologiak, abertzalekeriak eta abar (farisearren legamina).
Baina zein burugogorrak garan! Ez deutsoe ulertzen Jesusen beraren aukeratuak eta ilasleak izan arren ere: hain dagoz lehengoan itxita!
Zein gatx egiten jakon Jesusi berak bizi dauan Jainkoa eta honenganako uste ona (Aita izena emoterainokoa!) zabaltzea! Badirudi Jainkoaren lehengo irudiaz babes eta ziurtasun handiagoa hartzen dabela, eta ez dabela behar Jesusek bizi dauana.
Eta lehen jazoten zan hau ez ete da geure egunotan ere jazoten? Geuri ere ez ete jaku jazoten? Geuk ere nahiago ez ete dogu onak saritzen eta gaizkileak (geure arerioak) zigortzen dauzan Jainkoa, arerioak ere maitatzea eskatzen deuskun Aita baino?
Urtean Zeharreko VI. eguaztena
I. urtean
I. Irakurgaia
Ontziko
estalkia edegi
eta lurrazala lehor ikusi eban.
Hasiera liburutik
Has 8, 6-13. 20-22
Berrogei egunen buruan, berak egindako
ontziko leihoa edegi eta belea bialdu eban Noek. Belea urten eta joan-etorrian
ibili zan, lurreko urak lehortu arte.
Ondoren, usoa bialdu eban, urak lurrean
gitxitu ete ziran jakiteko. Baina, usoa, bere hankak non jarririk ez eta,
ontzira bihurtu zan Noerengana, oraindino ura egoan-eta lurrazalean. Noek,
eskua luzatuz, usoa hartu eta ontzi barrura sartu eban. Beste zazpi egun
itxaron eta barriro usoa bialdu eban ontzitik. Arratsaldean etorri jakon,
olibondo-adartxu ebagi barria mokoan ekarrela. Hortik jakin eban Noek urak
gitxituak zirala lur gainean. Beste zazpi egun itxaron eta usoa bialdu eban;
oraingoan ez zan bihurtu.
Noeren bizitzako seirehun eta batgarren
urtean, lehenengo hilaren lehen egunean, lehortu ziran urak. Noek ontziko
estalkia edegi eta lurrazala lehor ikusi eban.
Noek altarea eraiki eutson Jaunari eta,
abere eta hegazti garbi guztietatik harturik, erre-oparitzat eskeini ebazan
altaran. Jaunak, oparien lurruna atseginez usnatuz, bere barrurako esan eban:
«Ez dot barriro mundua madarikatuko gizakia dala-eta; egia da gizakiaren asmoak
txarrera jarriak dagozala umetatik; baina ez ditut bizidunak barriro garbituko,
orain egin dodan lez.
Lurrak
dirauan bitartean,
ereiteak
eta uzta-batzeak,
hotzak
eta beroak,
udak
eta neguak,
egunak
eta gauak
ez
dabe behin be huts egingo».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 116 [115], 12-13. 14-15. 18-19 (R/. 17a)
R/. Gorespen-oparia deutsut, Jauna, eskeiniko.
Edo: Aleluia.
V/. Zelan ordainduko deutsat Jaunari
egin
deustan on guztia?
Salbazino-edontzia
dot jasoko
eta
Jaunaren izenari dei egingo. R/.
V/. Beteko deutsadaz Jaunari agintzariak,
herri
osoaren aurrean.
Mingarri
jako Jaunari
bere
fededunen heriotza. R/.
V/. Beteko deutsadaz Jaunari agintzariak,
herri
guztiaren aurrean,
Jaunaren
etxeko atarian,
Jerusalem,
zure erdian. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Bete egizue mezua, entzute hutsean gelditu barik.
Santiago Apostoluaren epistolatik
St 1, 19-27
Senide maiteok, izan hau gogoan: entzuteko
bizkor izan behar dabe gizaki guztiek, hitz egiteko nagi eta hasarrerako be
nagi. Izan be, hasarraturik dagoan gizakiak ezin dau Jainkoarentzat zuzen dana
egin. Beraz, itsuskeria eta hain ugari dan gaiztakeria bazterturik, onartu
egizue otzan-otzan zuengan erein dan eta zuek salbatzeko indartsu dan mezua.
Bete egizue mezua, eta ez entzun bakarrik,
zeuen burua engainatuz. Izan be, mezua entzun bakarrik egiten dauana eta bete
ez, ispiluan bere aurpegiari begira jartzen danaren antzekoa da; begira egon
bai, baina, alde egin orduko, ahaztu egiten jako zelakoa dan. Baina askatasuna
emoten dauan lege bikaina hausnartu eta horri sendo eusten deutsana –ez erraz
ahazten dauan entzule lez, benetako betetzaile lez baino–, hori zoriontsu
izango da legea betez.
Norbaitek bere burua erlijinozaletzat badau,
baina mihinari eusten ez badaki, bere burua engainatzen dau, eta horren
erlijinoak ez dau ezertarako balio. Jainko Aitaren aurrean benetan garbi eta
akatsik bako erlijinoa hauxe da: umezurtzei eta alargunei euren preminetan
laguntzea, eta munduko gaiztakeriagaz nork bere burua ez kutsatzea.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 15 [14], 2-3a. 3b-4b. 5 (R/. 1b)
R/. Nor bizi daiteke, Jauna, zure mendi santuan?
V/. Akatsik barik eta zuzen jokatzen dauana;
bihotzean
egiazale izan
eta
mihinaz inor baltzitzen ez dauana. R/.
V/. Hurkoari gatxik egiten ez deutsana,
auzokoa
iraintzen ez dauana.
Jaunak
baztertua gitxiesten dauana
eta jainkozaleak ohoratzen dituana. R/.
V/. Dirua lukurreriaz mailegatzen ez dauana
ezta
errubakoaren kaltetan eskupekorik hartzen be.
Holan
jokatzen dauana
ez
da sekula kili-kolo egongo. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Ef 1, 17-18
R/. Aleluia.
V/. Jesu Kristo gure Jaunaren Aitak
argitu
dagizala gure barruko begiak,
jakin
dagigun zer itxarotera dei egin deuskun.
R/.
Ebanjelioa
Osatuta gelditu
zan itsua,
guztia
garbi-garbi ikusten ebala.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 22-26
Aldi haretan, Jesus eta ikasleak Betsaidara
heldu ziran, eta itsu bat ekarri eutsoen, ikutu egiala eskatuz. Jesusek itsuari
eskutik heldu eta herritik kanpora atara eban. Begiak txistuz igurtzi ostean,
eskuak gainean ezarri eutsozan eta itaundu: «Ikusten dozu ezer?» Harek begiratu
eta esan eban: «Gizonak-edo ikusten dodaz: zuhaitzak dirudie, baina ibili
dabiltz».
Orduan, barriro eskuak ezarri eutsozan
begietan eta argi ikusten hasi zan gizona; osatuta gelditu zan, guztia
garbi-garbi ikusten ebala. Jesusek etxera bialdu eban, herrian sartu be ez
egiteko aginduz.
Jaunak esana.
Iruzkina
Harritu egin geinkez oraingoan Jesusek. Ebanjelariak haren osakuntza baten aurrean jarten gaitu, baina oraingoa mailaka egiten dan osakuntza da. Zer esan gura ete deusku?
Itsukeria, ordukoen artean, menpeko izatea da. Hemendixik ulertu geike ebanjelariak azaldu gura deuskuna gaurkoan.
Ikusi dogu zenbateraino dagoan itsu, lehengoari lotuta, bai jentea eta baita ikasleak eurak ere, Jesusek iragarten deutsen Jainkoaren aitatasuna ez ulertzeraino. Ezin dabe onartu. Euren erlijinoaren, abertzalekeriaren eta ohikerien menpe bizi dira. Bildurrezko Jainko baten bildurpean. Itsu dagoz.
Jesusek itsukeria horretatik atara gura dauz; askatu egin gura dauz menperatzen dituen lotura guztietatik. Baina hau, inork lagunduta bada ere (Jesusek), norberak egin behar dauan ibilbidea da.
Batzutan ibilbide luzea izango da: baina eginbeharrekoa.
Eta, azkenean, Jesusek itsu izana etxera bialtzen dau: ez daitela lehengo loturetara bihurtu.
Urtean Zeharreko VI. eguena
I. urtean
I. Irakurgaia
Neure ostarkua
ipiniko dot hodeietan,
eta ha izango
da lurragaz egiten dodan itunaren ezaugarria.
Hasiera liburutik
Has 9, 1-13
Jainkoak Noe eta haren semeak bedeinkatu
ebazan, esanez: «Sortu umeak, ugaritu zaiteze eta bete lurra. Bildur-ikara
izango deutsuee lurreko abereek eta zeruko hegaztiek; lurreko narrastiak eta
itsasoko arrainak zuen esku izten ditut. Bizi eta mugitzen dan guztia izango
dozue janari; dan-dana emoten deutsuet, lehenago landareak lez. Baina ez dozue
haragia odolagaz jango, odolean dago-eta bizia. Horregaitik, zuen odolaren, hau
da, zuen biziaren, kontuak eskatuko deutsedaz abereei, eta bere lagun hurkoaren
biziaren kontuak gizakiari.
Giza
odola isuriko dauanari
giza
eskuak isuriazoko deutsa berea,
Jainkoak
bere irudiko egin dau-eta gizakia.
Sortu zuek umeak, ugaritu eta zabaldu
zaiteze munduan eta izan beraren nagusi».
Jainkoak hau be esan eutsen Noeri eta honen
semeei: «Hara, ituna egiten dot zuekin eta zuen ondorengoekin, baita zeuekin
dozuezan bizidun guztiekin be: hegazti, abere eta lurreko piztiekin, ontzitik
urten eta lurrean bizi diran guztiekin. Hona, zuekin ituna eginez, emoten
deutsuedan hitza: ez dauala uriolak barriro bizidunik hondatuko, ez dala
aurrerantzean izango lurra hondatuko dauan uholderik».
Jainkoak esan eban gainera: «Hau da zuekin
eta zuen artean bizi diran bizidun guztiekin belaunez belaun eta betiko egiten
dodan itunaren ezaugarria: neure ostarkua ipiniko dot hodeietan, eta ha izango
da lurragaz egiten dodan itunaren ezaugarria».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 102 [101], 16-18. 19-21. 29 eta 22-23 (R/. 20b)
R/. Zerutik lurrera begiratu dau Jaunak.
V/. Begirune izango deutsoe nazinoek Jaunaren
izenari,
lurreko
errege guztiek haren aintzari,
Jaunak
Sion barriro eraikitzean
eta
bera aintzaz betea agertzean.
Bihurtuko
da zapalduaren otoitzera,
ez
dau gitxietsiko honen eskaria. R/.
V/. Bego hau idatzirik hurrengo gizaldiarentzat,
eta
sortzeko zorian dagoan herriak goratuko dau Jauna.
Jaunak
bere santutegi garaitik begiratu egin dau,
zerutik
lurrera begiratu,
katiguen
aieneak entzuteko
eta
heriotzara kondenatuak askatzeko. R/.
V/. Zure zerbitzarien seme-alabak seguru biziko
dira,
hareen
ondorengoek iraungo dabe zure aurrean.
Iragarri
dagiela Sionen Jaunaren izena,
Jerusalemen
haren gorespena,
herriak
euren erregeakaz batera
Jauna
gurtzera batuko diranean. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ez ete ditu
aukeratu Jainkoak pobre diranak?
Zuek, barriz,
gitxietsi egiten dozue pobrea.
Santiago Apostoluaren epistolatik
St 2, 1-9
Ene senideok: Ezin alkartuak dira Jesu
Kristo gure Jaun aintzatsuagan dozuen sinismena eta pertsonen artean bereizketa
egitea.
Emon daigun zuen batzarrean gizon bi sartzen
dirala, bata aberatsa, urrezko eraztunez eta dotore jantzita, eta bestea
pobrea, zarpail jantzita; eta dotore jantzitakoari sekulako begiramenez esaten
deutsazuela: «Jesarri zu hemen, ohorezko tokian»; pobreari, barriz, «hago hi
hor zutunik» edota «jarri adi lurrean,
nire oinazpikoaren ondoan». Holan jokatuz, ez ete zabiltze zeuen artean
bereizketa egiten, eta ez ete dozue eretxi okerrez epaitzen?
Entzun, ene senide maiteok: Ez ete ditu aukeratu
Jainkoak munduaren begietan pobre diranak, sinismenez aberats izateko eta bera
maite dabenei agindutako erreinua ondaretzat jasotzeko? Zuek, barriz, gitxietsi
egiten dozue pobrea. Ez ete dira aberatsak zuek zapaltzen eta auzitegira
eroaten zaitueenak? Ez ete dira hareek zuek daroazuen izen ederra iraintzen
dabenak?
Liburu Santuaren arabera, hauxe da lege
nagusia: «Maitatu lagun hurkoa zeure burua lez»; hori benetan betetzen badozue,
oso ondo. Baina pertsonen artean bereizketak egiten badozuez, pekatu egiten
dozue, eta legeak berak salatzen zaitue eta errudun egiten.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 34 [33], 2-3. 4-5. 6-7 (R/. 7a)
R/. Dohakabeak oihu egin eban, eta Jaunak entzun.
V/. Bedeinkatuko dot aldi oro Jauna,
nire
ahoan beti haren gorespena.
Harro
nago Jaunagaz,
entzun
begie apalek eta poztu beitez. R/.
V/. Handietsi nigaz batera Jauna,
goratu
daigun alkarregaz haren izena.
Jaunagana
jo neban, eta harek erantzun,
bildur
guztietatik ninduan libratu. R/.
V/. Begiratzen deutsoenak distiratsu egongo dira,
ez
jake aurpegia lotsaz gorrituko.
Dohakabeak
dei egin eban, eta Jaunak entzun,
eta
estualdi guztietatik eban salbatu. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Jn 6, 63c. 68c
R/. Aleluia.
V/. Zure hitzak, Jauna, espiritu eta bizi dira;
zure
hitzek betiko bizia dabe. R/.
Ebanjelioa
Zu Mesias zara.
Gizonaren
Semeak asko sufridu beharra dau.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 27-33
Aldi haretan, Feliperen Zesarea inguruko
auzoetara abiatu zan Jesus bere ikasleekin. Bidean itaun hau egin eutsen
ikasleei: «Ni nor nazala dino jenteak?» Hareek erantzun eutsoen: «Batzuk Joan
Bateatzailea zarala; beste batzuk Elias; besteek profetaren bat». Jesusek
barriro itaundu eutsen: «Eta zuek, nor nazala dinozue?» Pedrok erantzun: «Zu
Mesias zara».
Inori ez esateko agindu eutsen Jesusek
zorrotz. Orduan, irakasten hasi jaken Gizonaren Semeak asko sufridu beharra
ebala; zahar, abadeburu eta lege-maisuek txartzat joko ebela eta hil; eta hiru
egunen buruan biztuko zala. Argi eta garbi egiten eutsen berba honetaz.
Orduan, Pedro, Jesus aparte hartuta, gogor
egiten hasi jakon. Baina Jesusek, bihurtu eta ikasleei begira, gogor eraso
eutson Pedrori, esanez: «Alde nire ondotik, Satanas! Zure asmoak ez dira
Jainkoarenak, gizakiarenak baino».
Jaunak esana.
Iruzkina
Arduratan da Jesus. Zeozer esan gura deusku Markos ebanjelariak. Hurreratu gaitezan geure ardurez gaur eskeintzen jakun ebanjelio zati honetara.
Hauxe da Jesusen ardurea: ea zelan ulertzen daben bere egintza eta bizikerea eta Jainkoagazko bere hartu-emona. Hartzen dauan erantzuna ez dau gogoko: jenteak aurretiko izen handiekaz konparatzen daualako. Euren eskemetan sartu gura dabe Jesus; ez dabe ezer barririk itxaroten Jesusengandik.
Ikasleek ere ez? Pedroren erantzunak, Jesus bakarra dala emoten dau, eta ez daukala nogaz konparatu. Baina gerotxoago dinonetik, besterik ulertu daiteke: bere erara ulertu gura dau Mesiaz, eta Jesus bere bidetik desbideratu egin gura dau.
Hona Jesusen krisia: zertan ete nabil, inork ez banau ulertzen eta inork ez badau onartzen egiten-esaten dodana, eta agintariek heriotzara eroango banabe?
Halan ere, Jesusek ez dau etsiko: argi dauka zein dan bere bidea, eginkizuna, eta aurre egin gura deutso egoereari. Baina ez bakarrik: atzean jarteko dinotso Pedrori (eta harengan geuri).
Hausnartu beharrekoa dogu egoera hau. Jesusen jarraitzaile izan gura badogu, ha ezagutu beharra daukagu, ha geure erara, eta geuk gura dogunerako ulertu gura izatean jausi barik.
Ez ete dogu behar Jesusek dakarskun barritasunari ateak zabaltzea gure zaharkeriatik urteteko?
Bide bakarra bizitza emotea da: eta hain egiten jaku gatx!
Urtean Zeharreko VI. barikua
I. urtean
I. Irakurgaia
Jaitsi eta
nahastu deiegun hizkuntza,
alkar ulertu ez
dagien.
Hasiera liburutik
Has 11, 1-9
Sasoi haretan mundu guztiak hizkuntza eta
hizkera berberak ebazan. Sortaldetik etorririk, gizonek ibar bat aurkitu eben
Sinearko lurraldean eta han kokatu ziran. Orduan, hau esan eutsoen alkarri:
«Ea, adreiluak egin eta erre daiguzan sutan». Eta, holan, harriaren ordez
adreilua erabili eben, eta kare-orearen ordez bikea.
Gero, esan eben: «Ea, eraiki daiguzan uri
bat eta zerurainoko torre bat. Ospetsu egingo gara eta ez gara munduan zehar
sakabanatuko».
Jaitsi zan Jauna gizonek eraikitzen
ziharduen uria eta torrea ikustera, eta esan eban: «Horra, guztiak herri bat
bera dira, hizkuntza bat berekoak. Hau euren lehenengo lana badabe,
aurrerantzean ez jake ezinezko izango egin nahi izango dabenik ezer. Jaitsi eta
nahastu deiegun, bada, hizkuntza, alkar ulertu ez dagien».
Holan, Jaunak handik bota eta mundu zabalean
sakabanatu ebazan; uria eraikitzeari itzi egin behar izan eutsoen. Horregaitik,
Babel –hau da, «Nahasketa»– ezarri eutsoen izena, han nahastu eban-eta Jaunak
mundu guztiaren hizkuntza, eta handik sakabanatu ebazan mundu zabalean.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 33 [32], 10-11. 12-13. 14-15 (R/. ik. 12b)
R/. Bai dohatsu
Jaunak bere oinorde aukeratu dauan
herria.
V/. Ezereztu egiten ditu Jaunak nazinoen asmoak,
huts
bihurtzen herrien burubideak.
Jaunaren
asmoak, barriz, betiko dirau,
haren
burubideek gizaldiz gizaldi. R/.
V/. Zorionekoa, Jauna Jainko dauan nazinoa,
harek
bere ondaretzat aukeratu dauan herria.
Jaunak
zerutik begiratzen dau,
ikusten
ditu gizaki guztiak. R/.
V/. Bere bizilekutik jarrita ditu begiak
munduko
biztanle guztien gainean,
berak
egin dau-eta danen bihotza,
eta
adi dago hareen egintza guztiei. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Gorputza arnasa
barik hilda dagoan lez,
halantxe fedea
be: egintza barik hilda dago.
Santiago Apostoluaren epistolatik
St 2, 14-24. 26
Ene senideok: Zertako dau batek «nik badot
fedea» esatea, egintzetan ez badau azaltzen? Holako fedeak salbatu ete daike?
Anaiaren nahiz arrebaren batek zer jantzirik
edota eguneroko janik ez badau, eta zuetako batek esaten badeutsa: «Zoaz
bakean, berotu zaitez eta ase», baina behar dauan laguntza emoten ez, zertako
balio dau horrek? Halantxe fedea be: bera bakarrik, egintza barik, hilda dago.
Norbaitek esan daike: «Zuk fedea dozu; nik,
barriz, egintzak». Bada, nik esaten deutsut: Erakutsi egidazu egintzarik bako
zeure fedea, eta nik egintzen bidez erakutsiko deutsut neure fedea. Jainkoa
bakarra dala sinisten dozula zuk? Oso ondo; baina deabruek be sinisten dabe
hori, eta ikaraz dagoz. Burubako hori, konturatuko ete zara behingoz egintzarik
bako fedea alperrekoa dala? Jainkoak ez ete eban gure guraso Abraham zuzentzat
hartu egin ebanagaitik, hau da, bere seme Isaak altara gainean
eskeintzeagaitik? Ikusten dozu, beraz, Abrahamen fedeak egintzak ebazala lagun
eta haren fedea egintzen bidez heldu zala bere betera. Holan bete zan Liburu
Santuak dinoana: «Abrahamek sinistu egin eutson Jainkoari eta horregaitik
onartu eban Jainkoak» eta «Jainkoaren adiskide» deitu eutsoen.
Ikusten dozue, beraz, Jainkoak egintzen
bidez onesten dauala gizakia eta ez fede hutsez. Gorputza arnasarik barik hila
dagoan lez, halantxe fedea be: egintzarik barik hilda dago.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 112 [111], 1-2. 3-4. 5-6 (R/. ik. 1b)
R/. Zorionekoa Jaunaren aginduak biziro maite dituana.
V/. Zorionekoa Jaunari begirune deutsana,
haren
aginduak biziro maite dituana.
Ahaltsua
izango da lurraldean haren jatorria,
bedeinkatua
zuzenen ondorea. R/.
V/. Haren etxean ondasunak ugari izango dira,
haren
eskuzabaltasunak betiko dirau.
Ilunpean
argia lez da zuzenentzat:
errukiorra,
bihozbera eta zintzoa. R/.
V/. Zoriontsua errukitu eta emoten dauana,
bere
arazoak zuzen atontzen dituana.
Ez
da inoiz kili-kolo egongo;
zintzoaren
gogorapenak beti bizirik dau iraungo. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Jn 15, 15b
R/. Aleluia.
V/. Zuei adiskide deitzen deutsuet, dino Jaunak,
nire
Aitak jakinazo deustan guztia adierazo deutsuet-eta. R/.
Ebanjelioa
Bere bizia
Nigaitik eta Barri Onagaitik galtzen
dauanak
gorde egingo
dau.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 34–9, 1
Aldi haretan, Jesusek jenteari eta ikasleei
dei egin eta esan eutsen: «Nire ondorik etorri gura dauanak uko egin beio bere
buruari, hartu begi bere kurutzea eta jarraitu beist. Izan be, bere bizia gorde
gura dauanak galdu egingo dau; bere bizia Nigaitik eta Barri Onagaitik galtzen
dauanak, ostera, gorde egingo dau. Zertarako dau gizakiak mundu guztia
irabaztea, bizia galdu ezkero? Eta zer emon leike gizakiak bizia barriro
eskuratzeko?
Beraz, nor edo nor, gizaldi desleial eta
pekatari honen aurrean, Nitaz eta nire mezuaz lotsatzen bada, Gizonaren Semea
be lotsatu egingo da haretaz, bere Aitaren aintzaz beterik aingeru santuekin
etorriko danean».
Eta holan amaitu eban: «Egia dinotsuet:
Hemen diranetariko batzuk ez dira hilko, Harik eta Jainkoa errege ahaltsu bezala
etortzen ikusi arte».
Jaunak esana.
Iruzkina
Eta Jesusek baldintzak jarten deutsoz jarraitu gura deutsonari. Ezin deutso, ba, edonork jarraitu. Hementxe gure gakoa: jarraitzen deutsagula uste dogula, baina…, eta zenbat bider lotsatzen garan autortzeaz.
Azal-azalean daukaguna (eta horrexi jarraitzen deutsagu) eskura dagoan atsegina da. Badakigu guztiz asebeteko ez gaituana. Baina Jesusek agintzen deuskuna hain dago urrun…
Hauxe da barruan daroagun burrukea: gure benetako nortasuna, helburu handietara abiatu guran burrukatzen dauana, Jesusen jarraitzaile izaten ahalegintzen dana eta, beste alde batetik, gure itxurazko nortasuna, azalean agertzen jakuna, eskura eta errez-errez dagoana bilatzen dauana, ezelango arazorik gura ez dauana…
Eta burruka horretan ze ahalbide dauka gure benetako nortasunak garaile urteteko? Beti be, azalekoak urteten dau garaile, sakonean gura doguna bestea, benetakoa, izan arren.
Sakontasun handia behar da; borondate onetik askoz harago doan jarrera behar da; Jainko-esperientzia handia behar da; Jesusenganako uste on osoa behar da… geure buruari uko egiteko eta haren jarraitzaile izateko.
Urtean Zeharreko VI. zapatua
I. urtean
I. Irakurgaia
Sinismenari
esker ulertzen dogu
bere hitzez eratu ebala Jainkoak mundua.
Hebrearrei egindako epistolatik
Heb 11, 1-7
Senideok: Itxaroten dogunaren oinarria da
sinismena, ikusten ez diranen proba. Sinismenagaitik onartu ebazan Jainkoak
gure asabak. Sinismenari esker ulertzen dogu bere hitzez eratu ebala Jainkoak
mundua; beraz, agiri dana agiri ez danetik sortua da.
Sinismenari esker, Kainek baino opari hobea
eskeini eutson Abelek Jainkoari; horregaitik, Jainkoak zintzotzat autortu eban
Abel eta onartu egin ebazan honen eskeintzak; eta sinismenari esker hitz egiten
dau Abelek, hil eta gero be.
Sinismenari esker eroan eban Jainkoak Henok,
heriotzarik jasan barik; desagertu egin zan, Jainkoak eroanik. Baina, eroana
izan zala esan aurretik, harek Jainkoak nahi lez jokatu ebala dino Liburu
Santuak. Izan be, sinismenik barik ezinezkoa da Jainkoaren gogoko izatea, ze
Jainkoari hurreratzen jakonak sinistu egin behar dau-eta ha badala eta bere
bila dabiltzanei saria emoten deutsela.
Sinismenari esker, Noek, oraindino ikusten
ez ziran gauzen barri jakinik, Jainkoaganako begirunez, ontzia egin eban
etxekoak salbatzeko. Bere sinismenaz gatxetsi egin eban mundua eta sinismenetik
datorren salbazinoaren oinordeko egin zan.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 145 [144], 2-3. 4-5. 10-11 (R/. 1b)
R/. Ene Jainko, ene errege,
bedeinkatuko dot zure izena betiere.
V/. Egunero zaitut bedeinkatuko,
beti
dot zure izena goratuko.
Handia
da Jauna, guztiz goresgarria,
mugarik
bakoa haren handitasuna. R/.
V/. Belaunaldi batek besteari zure egintzak
deutsaz goratzen,
zure
egite ahaltsuak iragartzen.
Zure
aintza eta ospe distiratsua dabe aldarrikatzen,
eta
nik zure egintza harrigarriak adierazoten. R/.
V/. Goratu zagiezala, Jauna, zeure sorkari
guztiek,
bedeinkatu
zeure fededunek;
aitatu
begie zure erregetza ospetsua,
berba
egin begie zure ahalmenaz. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ezin dau inork mihina hezi.
Santiago Apostoluaren epistolatik
St 3, 1-10
Ene senideok: Ez ibili danok maisu izan
nahian; badakizue maisuok auzi zorrotzagoa izango dogula, askotan dogu-eta
danok huts egiten.
Hitzetan huts egiten ez dauana bete-beteko
pertsona da, bere izate osoa menpean eukitzeko gauza dan pertsona. Zaldiei,
gure nahira erabiltzeko, ahokoa jartzen deutsegu eta, holan, hareen gorputz
osoa gidatzen dogu. Holantxe itsasontziak be: hain handiak izan eta haize
indartsuek bultzaturik be, nahiko dau lemazainak lema koskor bat, ha nahi dauan
lekura gidatzeko.
Gauza bera jazotzen da mihinagaz be: oso
gorputz-atal txikia izanik, dauan eragin handiaz harrotu leiteke. Su txiki
batek basorik handiena erre daike! Mihina be sua da, gaiztakeriazko mundua;
gure beste gorputz-atalen artean jarrita, gorputz osoa kutsatzen dau eta,
infernuko suaz bizturik, sutan jartzen dau bizitzaren gurpila.
Edozein piztia, hegazti, narrasti nahiz
arrain hezi leike gizakiak, eta hezi be hezten dau. Baina ezin dau inork mihina
hezi, gaiztoa eta menperagatxa da-eta, pozoi hilgarriz betea. Horren bidez
bedeinkatzen dogu geure Jauna eta Aita, eta horrexen bidez madarikatzen
gizakia, Jainkoaren irudira egina. Aho beretik urteten dabe bedeinkazinoak eta
madarikazinoak. Ene senideok, horrek ez dau holan izan behar.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 12 [11], 2-3. 4-5. 7-8 (R/. 8)
R/. Zeuk, Jauna, gaituzu gordeko.
V/. Salbatu gagizuz, Jauna, ez da-eta zintzorik,
galdu
da leialtasuna gizartean.
Faltsukeriaz
hitz egiten deutsoe alkarri,
ezpanez
koipetsu, bihotzez maltzur. R/.
V/. Ebagi begiz Jaunak ezpan koipetsuak
eta
harrokeriaz berba egiten daben mihinak.
Hau
dinoe-eta: «Mihinak egiten gaitu indartsu;
ezpanak
babes doguzala, nor guri nagusitu?» R/.
V/. Jaunaren hitzak jatorrak dira,
arragoan
garbituriko zidar, zazpitan birfindua.
Zuk,
Jauna, gaituzu gordeko,
holako
jenteagandik Zuk beti libratuko. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Mk 9, 7
R/. Aleluia.
V/. Zabaldu zan zerua eta Aitaren ahotsa entzun
zan:
Hauxe
da nire Seme maitea. Entzuiozue. R/.
Ebanjelioa
Antzaldatu egin zan hareen aurrean
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 9, 2-13
Aldi haretan, hartu ebazan Jesusek beragaz
Pedro, Santiago eta Joan, eta mendi garai batera eroan zituan hareek bakarrik.
Eta itxuraldatu egin zan hareen aurrean. Jantziak distiratsu bihurtu jakozan,
zuri-zuri, munduan inork jarri leikezan baino zuriago. Eta Elias eta Moises
agertu jakezan, Jesusegaz berbetan.
Pedrok esan eutson Jesusi: «Maisu, bai ederto
gagozala hemen! Egin dagiguzan hiru txabola: bata Zuretzat, bestea Moisesentzat
eta bestea Eliasentzat». Ez ekian zer esaten eban; izan be, zeharo bildurrak
hartuta egozan.
Orduan, hodei batek estaldu zituan, eta
ahots batek urten eban hodeitik: «Hauxe da nire Seme maitea. Entzuiozue». Eta
horretan, ingurura begiratu eta Jesus bakarrik ikusi eben eurekin, beste inor
ez.
Menditik behera jaisterakoan, ikusi ebenaren
barri inori ez emoteko agindu eutsen Jesusek, harik eta Gizonaren Semea hilen
artetik biztu arte. Agindu hori bete eben, baina alkarri itauntzen eutsoen zer
izan ete eitekean «hilen artetik biztute» hori.
Eta itaundu eutsoen: «Zergaitik dinoe
lege-maisuek lehenago Eliasek etorri behar dauala?» Jesusek erantzun: «Bai,
lehenengo Eliasek etorri eta dana Jainkoak nahi bezala erabarrituko dau. Baina,
zelan dino Liburu Santuak Gizonaren Semeak asko sufridu beharra daukala eta
txartzat hartua izan? Ba, hauxe dinotsuet: Elias etorrita dago, eta gogoak
emondako guztia egin deutsoe, haretaz idatzita egoanez».
Jaunak esana.
Iruzkina
Zein gatx egin behar izan jaken Jesusen ikasleei honen aldeko aukeraketa sendo eta irmoa egitea.
Euren gidaria Moises zan, eta harengandiko Legea, Jainkoak emona; eta irakasleak, profetak, Elias handienetarikoa.
Baina Jesus ezagutu ebenetik dana hasi da ikaraka, dar-darka, eta badirudi hankaz-gora doala. Eta zelan itzi alde batera barruraino sartuta euken, eta ingurukoekaz ospatzen eben, siniskera ha, eta onartu besteek gaitzesten eben, baina eurek hain ondo ezagutzen eben Jesus?
Ez jaken, ez, errez egingo aukeraketea. Horrexegaitik, behar bada, orrialdetxo hau, pazko osteko egoera beroan egina dirudiana; Itun Zaharreko hainbeste ezaugarriez apaindurik, montajea emoten dauana.
Zelan edo halan baieztu gura dabe, egiten daben aukeraketea ez dala kapritxozkoa, Jainkoaren agindupekoa baino: «Hauxe da nire Seme maitea. Entzuiozue». Eta agindu hau beteteak euren gidari-maisuak alde batera iztea eskatzen dau.
Aukeraketa ez hain erreza; gatx egingo jakena; zer pentsa asko emoten deutsena.
Geuk ere zenbat bider galdetzen dogun… «zer, ba: orain arteko guztia txarto egin dogu, ala? Oingoxea da egia, eta guzurra lehengo guztia?»
Geu ere aukeraketa ez hain errezaren aurrean aurkitzen gara: Jesusen jarraitzaile gaurko munduan eta gaur eskatzen jakun eran izatea. Ez da erreza!
