Urtean Zeharreko V. astelehena
I. urtean
I. Irakurgaia
Jainkoak esan eban, eta halan izan zan.
Hasiera liburuaren hasiera
Has 1, 1-19
Hasieran Jainkoak zeru-lurrak egin ebazan.
Lurra nahaste-borraste hutsa zan: leza handiaren gainean ilunpea. Eta Jainkoaren
arnasa uren gainean ebilen.
Eta Jainkoak esan eban: «Izan bedi argia».
Eta izan zan argia. Ikusi eban Jainkoak argia ona zala eta bereizi egin eban
ilunpetik. Argiari «eguna» ezarri eutson izena, eta ilunpeari «gaua». Eta
arrats eta goiz: lehenengo eguna burutu zan.
Jainkoak esan eban: «Izan bedi sabaia uren
artean, goiko eta beheko urak bereiztu dagizan». Eta halan izan zan. Jainkoak
sabaia egin eban eta sabai azpiko urak sabai gaineko uretatik banandu ebazan.
Sabaiari «zerua» ezarri eutson izena. Eta arrats eta goiz: bigarren eguna
burutu zan.
Jainkoak esan eban: «Batu beitez zeru azpiko
urak leku bakar baten eta agertu bedi lehorra». Eta halan izan zan. Lehorrari
«lurra» ezarri eutson izena, eta ur-multzoari «itsasoa». Eta ona zala ikusi eban
Jainkoak.
Jainkoak esan eban: «Emon begi lurrak
landaretza: hazidun landareak eta zuhaitzak, bakotxak dagokion frutua, hazi eta
guzti, ekarriko dabenak». Eta halan izan zan. Lurrak emon eban landaretza:
hazidun landareak, bakotxa dagokion haziagaz, eta frutua ekarriko daben
zuhaitzak, bakotxa dagokion haziagaz. Eta ona zala ikusi eban Jainkoak. Eta
arrats eta goiz: hirugarren eguna burutu zan.
Jainkoak esan eban: «Izan beitez argizagiak
zeru-sabaian, eguna eta gaua bereizteko, eta jaiak, egunak eta urteak
adierazoteko; distiratu begie zeru-sabaian, lurrari argi egiteko». Eta halan
izan zan. Argizagi handi bi egin ebazan Jainkoak: handiena egunaren nagusi
jartzeko, eta txikiena gauaren nagusi, eta izarrak be egin ebazan. Eta Jainkoak
zeru-sabaian ipini ebazan, lurrari argi egiteko, egunaren eta gauaren nagusi
jartzeko eta argia eta ilunpea banantzeko. Eta ona zala ikusi eban Jainkoak.
Eta arrats eta goiz: laugarren eguna burutu zan.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 104 [103], 1-2a. 5-6.10 eta 12. 24 eta 35c (R/. 31b)
R/. Poztu bedi Jauna bere eginetan!
V/. Bedeinkatu begi nire arimak Jauna!
Jauna,
ene Jainkoa, bai handia zarala!
Distiraz
eta handitasunez zagoz jantzita,
argiz
inguratuta, soinekoz lez. R/.
V/. Sendo ezarri zenduan lurra
eta
ez da sekula kili-kolo egongo.
Ozeanoz
estaldu zenduan soinekoz lez,
eta
urek azpian hartu ebezan mendiak. R/.
V/. Ibaiak sortuazoten dozuz iturrietatik,
eta
mendi artean doaz isurian.
Ur-bazterretan
bizi dira zeruko hegaztiak,
orri
artean kantari. R/.
V/. Bai ugariak, Jauna, Zuk eginak!
Danak
jakituriaz egin dozuz,
zure
sorkariz beteta dago lurra.
Bedeinkatu
begi nire arimak Jauna! R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ezarri eben
itun-kutxa toki santu-santuan,
eta hodeiak
bete eban Jaunaren etxea.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 8, 1-7. 9-13
Egun hareetan, Salomonek bere inguruan,
Jerusalemen, batu ebazan Israelgo herri-arduradun guztiak –leinu-buruak eta
israeldar familia-buruak–, Jaunaren itun-kutxa Daviden Uritik, hau da, Siondik,
igonazoteko. Etanim deritxon hilean, hau da, zazpigarren hilean, egiten zan
jaian, batu ziran israeldar guztiak Salomon erregeagaz. Israelgo
herri-arduradun guztiak etorri ziranean, abadeek, lebitarrekin batera, Jaunaren
kutxa, alkarketa-txabola eta txabolan ziran tresna guztiak eroan ebezan.
Salomon erregeak eta honegaz kutxaren
aurrean batuta egoan israeldar batzar osoak ezin konta ahalako ardi- eta
idi-multzoa eskeini eben opari. Abadeek bere lekuan ezarri eben Jaunaren
itun-kutxa, tenpluko santutegian, hau da, toki santu-santuan, hegadun izakien
hegopean. Izan be, kutxa egoan tokiaren gainera zabalduak ebezan hegadun izaki
hareek euren hegoak, kutxa eta beronen hagak gainetik estalduz. Kutxan ez zan
Moisesek Horeb mendian ezarri ebazan harlauza biak besterik, Egiptotik urten
ondoren Jaunak israeldarrekin eginiko itunaren harlauzak, hain zuzen be.
Abadeek santutegitik urten ebenean, hodeiak
bete eban Jaunaren etxea. Abadeak ezin ziran han egon euren eginkizuna
betetzen, hodeia zala-eta; izan be, Jaunaren aintzak Jaunaren etxea bete eban.
Orduan, Salomonek esan eban: «Jaunak esan
eban hodei ilunean bizi nahi ebala. Baina nik etxea eraiki deutsut bizileku,
zure egonleku betiko».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 132 [131], 6-7. 8-10 (R/. 8a)
R/. Jagi zaitez, Jauna, zatoz zeure atsedenlekura.
V/. Kutxa Efratan zala entzun genduan,
Iaarko
landetan aurkitu genduan.
Sartu
gaitezan Jaunaren egoitzan,
ahuspeztu
haren oin-aulki aurrean. R/.
V/. Jagi, Jauna, zatoz zeure atsedenlekura,
Zu
eta zure kutxa indartsua.
Jantzi
beitez zure abadeak garaipenez,
ekin
beioe pozez oihuka zure fededunek.
David zure morroiagaitik,
ez
baztertu Zeuk igurtzitako erregea. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Mt 4, 23
R/. Aleluia.
V/. Erreinuari buruzko Barri Ona iragartzen eban Jesusek
eta
herrian gatx guztiak osatzen ebazan. R/.
Ebanjelioa
Ikutzen eben guztiak osaturik gelditzen ziran.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 6, 53-56
Aldi haretan, Jesus eta ikasleak, itsasoa igaro ondoren, Genesaretera heldu ziran eta bertan lehorreratu. Ontzitik urten orduko ezagutu eban jenteak Jesus, eta lurralde haretan zehar joan ziran; eta Jesus nora, haraxe eroaten eutsoezan gaixoak esku-oheetan. Jesus joaten zan herri, auzo nahiz baserrietan, gaixoak atarietan ipintzen eutsoezan. Soineko-ertza behinik behin ikutzen izteko eskatzen eutsoen, eta ikutzen eben guztiak osatuta gelditzen ziran.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Gaurkoan Jesusengan baino arreta handiagoa jarriko dogu jenteagan. Jesusengan ikusten doguna hauxe da: bere eginkizunari eusten deutsola eta, batetik bestera ibiliz, atzerrira, edo pagano lurraldeetara ere, joten dauala, hareetan ere Jainkoaren dohaia ereiteko, zabaltzeko eta erneazoteko.
Baina jentea... Batez ere gaixoek eta gaixoak dabezenek bilatzen dabe Jesus. Eta honexi emon behar izango geuskio garrantzia: Jesus bilatzeari.
Bai. Badaki Jainkoak zer behar dogun —esaten dogu sarritan— eta ez dago eskatu beharrik, emongo deusku-eta. Baina ez dogu holan jokatzen. Guk eskatu egiten deutsagu, eskatuari erantzungo deutsolakoan.
Holan ete da? Badaki Jainkoak zer behar dogun; baina ezagutzen ete doguz geuk geure beharrizanak? Zer eskatzen deutsagu Jainkoari, azkenean komeni bajaku, esanez?
Jainkoak badaki zer behar dogun, eta guk ez badoguz geure beharrizanak ere ezagutzen, hobe ez ete da, Jesusek emon leigunari begira, ha bilatzea (geure beharrizanetatik, jakina!), eta emoten deuskuna eskuratzea, geuretzea eta gure inguruan, esker onez, zabaltzea, eta ez geuretzat gordetea?
Ondo dago Jainkoari geure beharrizanak aurkeztea. Baina hobe harek emoten deuskuna geuretzea. Eta hau, bere Semeagan agertzen deusku. Jesusek bere presentzia emoten deusku; ondoan daukagu, bera ikutzen izten deusku; berbeaz, osasuna emoten deusku... Geuk bilatu behar dogu eta harengandik jatorkuna onartu eta eskertu.
Bilatu behar doguna, ba, gure bizitza Jainkoak emoten deuskunari egokitzea da, eta ez geuk uste doguzan beharrizanak Jainkoak asebete daizala.
Urtean Zeharreko V. martitzena
I. urtean
I. Irakurgaia
Egin dagigun gizakia geure antzera, geure irudiko.
Hasiera liburutik
Has 1, 20–2, 4a
Jainkoak esan eban: «Egin begie urek bor-bor
bizidunez, eta egin begie hegaz hegaztiek lurraren gainean, airean». Eta
Jainkoak arraintzarrak egin ebazan eta uretan bor-bor dabiltzan mota guztietako
bizidunak eta mota guztietako hegaztiak. Eta ona zala ikusi eban Jainkoak. Eta
bedeinkatu egin ebazan, esanez: «Sortu egizuez umeak, ugaritu eta bete itsasoko
urak; ugaritu beitez hegaztiak be lurraren gainean». Eta arrats eta goiz:
bosgarren eguna burutu zan.
Jainkoak esan eban: «Sortu begiz lurrak mota
guztietako bizidunak: abereak, narrastiak eta piztiak». Eta halan izan zan.
Jainkoak mota guztietako piztiak, abereak eta narrastiak egin ebazan. Eta
Jainkoak ona zala ikusi eban.
Eta Jainkoak esan eban: «Egin dagigun
gizakia geure irudiko, geure antzeko; menperatu dagizala itsasoko arrainak,
zeruko hegaztiak, etxeko abereak eta lurreko narrastiak».
Jainkoak, beraz, bere irudiko egin eban
gizakia, Jainkoaren beraren irudiko egin eban; gizaseme eta emakume kreatu
ebazan. Eta bedeinkatu egin ebazan Jainkoak eta esan eutsen: «Sortu egizuez
umeak eta ugaritu, bete lurra eta izan haren nagusi; menperatu egizuez itsasoko
arrainak, zeruko hegaztiak eta lurrean dabiltzan piztia guztiak».
Jainkoak esan eban: «Begira, zuei emoten
deutsuedaz lurraren azalean diran hazidun landare guztiak eta hazidun frutua
dakarren zuhaitz guztiak; janari izango dozuez horreek. Abereei, zeruko
hegaztiei eta lurrean dabiltzan bizidun guztiei, barriz, bedarra emoten deutset
janari». Eta halan izan zan. Eta egindako guztia ikusi eban Jainkoak, eta oso
ona zan. Eta arrats eta goiz: seigarren eguna burutu zan.
Honan, burutuak gelditu ziran zeru-lurrak
eta honeetan dagoan guztia. Zazpigarren egunerako burutu eban Jainkoak egindako
lana, eta zazpigarren egunean, egindako lan guztiaren ondoren, atseden hartu
eban. Jainkoak bedeinkatu egin eban zazpigarren eguna eta sagaratu, egun
horretan hartu eban-eta atseden bere kreazino-lan guztitik.
Hauxe da zeru-lurren kreazinoaren historia.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 8, 4-5. 6-7. 8-9 (R/. 2a)
R/. Jauna, gure Jauna,
bai miragarria zure izena lurbira osoan!
V/. Zure eskuen lana dan ortzia
eta
sortu dozuzan iretargi-izarrak ikusita,
zer
da gizakia, Zu haretaz gogoratzeko?,
zer
gizasemea, Zu haretaz arduratzeko? R/.
V/. Ia jainko baten pareko egin dozu,
aintzaz
eta distiraz koroatu;
zeure
eskulan guztien buru ipini dozu,
danak
haren menpe jarri dozuz. R/.
V/. Ardi eta behi-taldeak,
baita
basapiztiak be,
zeruko
hegaztiak eta itsasoko arrainak,
itsasoan
dabiltzan guztiak. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Zure bizilekua hau izango dala esan
dozu.
Entzun zeure herri Israelen eskaria.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 8, 22-23. 27-30
Egun hareetan, Salomonek, Jaunaren altara
aurrean zutunik, israeldarren batzar osoaren begietan, eskuak zerurantz
luzatuz, honan egin eban otoitz: «Jauna Israelen Jainkoa, ez da Zu lako
jainkorik, ez goian zeruan, ez behean lurrean. Betetzen dozu ituna eta onbera
zara zure aurrean bihotzez zintzo dabiltzan zeure zerbitzariekin.
Baina egia ete da, Jainkoa lurrean biziko
dala? Zeruak eta ortziaren zabalak ezin zaitu euki, eta zelan eukiko zaitu,
bada, nik eraiki deutsudan etxe honek! Baina, Jauna ene Jainkoa, entzun egizu
zeure zerbitzari honen otoitza eta eskaria; entzun gaur zure aurrean egiten
dodan oihua eta otoitza. Begiratu etxe honi gau eta egun, zure bizilekua hau
izango dala esan dozu-eta. Entzun, beraz, zeure zerbitzariak leku honetan
egiten deutsun otoitza.
Entzun zeure zerbitzari honen eta zeure
herri Israelen eskaria, leku honetan otoitz egitean. Entzun, bai, bizi zaran
lekutik, zerutik; entzun eta parkatu».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 84 [83], 3. 4. 5 eta 10. 11 (R/. 2)
R/. Bai maitagarria zure egoitza, Jaun ahalguztiduna!
V/. Indarra galtzen daukat barrua,
Jaunaren
tenpluko atarien gogo biziz.
Nire
bihotzak eta gorputzak
poz-oihu
dagioe Jainko biziari. R/.
V/. Txoriak aurkitu dau etxea,
baita
elaiak be kumeentzat habia:
zure
altarak, Jaun ahalguztiduna,
ene
Erregea eta ene Jainkoa! R/.
V/. Zorionekoak zure etxean bizi diranak
eten
barik Zu goresten!
Oi
Jainko, gure babesle hori,
begiratu
zeure igurtzitakoaren aurpegiari. R/.
V/. Hobe da egun bat zure atarietan,
nire
etxean mila baino;
nahiago
dot Jainkoaren etxeko ate ondoan egon,
gaiztoen
etxepean bizi baino. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Sal 119 [118], 36a. 29b
R/. Aleluia.
V/. Makurtu nire bihotza, ene Jainko, zeure
esanetara,
eta
emoidazu zeure legea dohaitzat. R/.
Ebanjelioa
Jainkoaren
agindua bazterrera itzi
eta giza
ohiturari eusten deutsazue.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 7, 1-13
Aldi haretan, fariseuak eta Jerusalemdik
etorritako lege-maisu batzuk hurreratu jakozan Jesusi, eta ikasleetako batzuek
esku lohiekin –hau da, eskuen garbiketa egin barik– jaten ebela ikusi eben. Izan be, fariseuek, eta judeguek, gehienek,
ez dabe jaten aurretiaz eskuak arduraz garbitu barik, zaharren ohiturari sendo
eutsiz. Azokatik etxeratzean be, ez dabe jaten garbiketa egin barik; eta badabe
ohiturazko beste hamaika betebehar: esate baterako, edalontzi, pitxer eta
erraden garbiketa.
Holan bada, fariseuek eta lege-maisuek
itaundu eutsoen Jesusi: «Zergaitik ez dabe zure ikasleek zaharren ohiturari
dagokionez jokatzen? Zelan jaten dabe esku zikinakaz?» Jesusek erantzun eutsen:
«Itxurazaleok halakook! Ederto baten esan eban zuetaz Isaias profetak, honako
hau idatzi ebanean:
“Herri
honek ezpanez ohoratzen nau,
baina
Nigandik urruti dau bihotza;
alperrik nabe gurtzen,
honeen
irakaspena giza agindu hutsa da”.
Zuek,
Jainkoaren agindua bazterrera laga
eta
giza ohiturari eusten deutsazue».
Eta jarraitu eban: «Bai, nasai baztertzen dozue Jainkoaren agindua, zeuen usadioak ezartzeko. Esate baterako, Moisesek esan eban: “Ohoratu gurasoak”, eta “Aita nahiz ama madarikatzen dauanak heriotza-zigorra izango dau”. Zuek, barriz, beste hau dinozue: “Nor edo nork aitari edo amari esaten badeutsa: Zuri emon behar neuskizuna ‘Korban’ da (hau da, tenplurako oparia), halakoak ez dau aitari edo amari ezertan lagundu beharrik”. Holan, Jainkoaren hitza balio barik izten dozue zeuen arteko usadioakaitik. Eta holako asko egiten dozue».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Oraingoan, Markos ebanjelariak Legearen aurrean jarten gaitu, haren aurreango jokabideak ikusiazoz.
Farisearrek Legea dabe nagusi. Haren beteteak emoten deutsez eskubide guztiak, bai besteen aurrean eta baita Jainkoaren aurrean ere. Horregaitik ezin dabe onartu Legea beteten ez dauan kiderik. Eta kexu joten dabe Jesusengana.
Honentzat Legea gizatasun bide edo laguntzaile ez bada zuzendu beharra dago: Legeak gizaki izatera eroan behar gaitu, eta ez sari bat irabaztera edo zigor bat jasatera.
Jesusek, horraitino, Legearen eta Ohituren arteko bereizkuntza egiten dau; eta aurpegiratzen deutse farisearrei Legea euren alde jarri gura izatea ohitura batzuk bitarteko.
Gauza ona da, eta ohitura ederra, otordu aurretxoan eskuak garbitzea: osasunak eskertzen dau hori, eta baita mahaikideek ere. Baina ezin daiteke hori nahi ta ezkotzat jarri mahaikide izateko.
Izan daigun gogoan, Jesusen jokabidea ikusi ondoren: Jainkoak bere seme-alaba guztiak gura gaitu mahaikide. Honeek alkarri lagundu behar deutsoe, ba, eginkizun horretan, alkarren senide lez; eta ez ditu nahi alkarri hutsak aurpegiratzen.
Ez daigun, ba, goraldu Legea aldeko ikusten dogunean, eta haren betetea eskatu, nahi ta ez. Egin daiguzan, ba, bai Lege eta baita Ohiturak gizakiago egingo gaituenak.
Urtean Zeharreko V. eguaztena
I. urtean
I. Irakurgaia
Jainko Jaunak
gizona hartu
eta Edengo
baratzean ipini eban.
Hasiera liburutik
Has 2, 4b-9. 15-17
Jainko Jaunak zeru-lurrak egin ebazanean, ez
zan ondino landarerik lurrean, ezta bedarrik be erneta, Jainko Jaunak ez
eutsolako oraindino lurrari euririk emon, eta ez zalako gizakirik lurra
lantzeko. Halan be, lurrazal guztia hezetzen eban lurruna erion lurrari.
Orduan, Jainko Jaunak gizona moldatu eban
lurreko hautsez eta bizi-arnasa bota eutson sudur-zuloetara, eta gizona bizidun
egin zan.
Gero, Jainko Jaunak baratzea landatu eban
Edenen, sortalderantz, eta han ipini eban
berak moldatutako gizona. Jainko Jaunak
mota guztietako zuhaitzak
sortu ebazan lurretik, begientzat eder eta ahoarentzat gozo, eta baratzearen
erdian biziaren zuhaitza eta onaren eta txarraren ezagutza emoten eban zuhaitza
landatu ebazan.
Jainko Jaunak gizona hartu eta Edengo
baratzean ipini eban, landu eta zaindu egian. Eta agindu hau emon eutson:
«Baratzeko zuhaitz guztietatik jan zeinke; baina ez jan onaren eta txarraren
ezagutza emoten dauan zuhaitzetik; haretatik jaten badozu, hil egingo zara».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 104 [103], 1-2a. 27-28. 29b-30 (R/. 1a)
R/. Bedeinkatu begi nire arimak Jauna!
V/. Bedeinkatu begi nire arimak Jauna!
Jauna,
ene Jainkoa, bai handia zarala!
Distiraz
eta handitasunez zagoz jantzita,
argiz
inguratuta, soinekoz lez. R/.
V/. Danak zure zain dagoz,
bere
sasoian Zuk jaten emoteko zain;
Zuk
emon, eta hareek harrapatzen dabe,
Zuk
eskua zabaldu, eta ondasunez betetzen dira. R/.
V/. Zuk arnasa kendu, eta hil egiten dira,
hauts
izatera bihurtzen.
Zuk
arnasa bialdu, eta barriro sortzen dira,
barritu
egiten dozu lurbira. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Ikusi eban
Sabako erreginak
Salomonen
jakituria handia.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 10, 1-10
Egun hareetan, Sabako erregina, Salomonen
ospearen barri izanik, asmakeriak ipiniz ha probatzera etorri zan. Lagun-talde
eta aberastasun handiak ebazala, lurrunez, urre ugariz eta harribitxiz
zamaturiko gameluak ekarriz heldu zan Jerusalemera. Salomonengana heldurik,
buruan ebazan arazo guztiez berba egin eutson. Salomonek itaun guztiei emon
eutsen erantzuna; ez zan izan erregeak argitu ezinezko itaun ilunik.
Ikusi ebazan Sabako erreginak Salomonen
jakituria handia, harek eraikitako jauregia, mahaiko janariak, funtzionarioen
bizilekuak, zerbitzarien itxura eta jantziak, edariak eta Jaunaren etxean
eskeintzen ebazan erre-opariak, eta harri eta zur gelditu zan. Eta esan eutson
erregeari:
«Egia zan, bai, zure egintzez eta jakituriaz
nire herrian entzun nebana! Ez neban sinisten, etorri eta neure begiz ikusi
dodan arte, eta, hara, ez eusten zanaren erdirik be esan. Entzun nebana baino
handiagoak dira zure jakituria eta ondasunak. Dohatsua zure jentea, dohatsuak
beti zure aurrean zure jakituria entzuten dagozan zure zerbitzari honeek!
Bedeinkatua Jauna zure Jainkoa, Israelgo tronuan ezarri nahi izan zaitu-eta!
Jaunak Israel beti maite izan daualako egin zaitu zu errege, zuzenbidez eta
justiziaz gobernatu dagizun».
Sabako erreginak lau mila kilo urre,
lurrun-mota ugari eta harribitxiak emon eutsozan erregeari. Inoiz ez zan ikusi
Sabako erreginak Salomon erregeari ekarri eutson adinako lurrun-mordorik.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 37 [36], 5-6. 30-31. 39-40 (R/. 30a)
R/. Zintzoaren ahoari jakituria dario.
V/. Itzi Jaunaren esku zeure zoria,
izan
konfiantza harengan, berak ekinean jardungo dau-eta.
Goiz-argiak
lez egingo dau distira zure zuzentasunak,
eguerdiko
eguzkiak lez zure zuzenbideak. R/.
V/. Zintzoaren ahoari jakituria dario,
haren
mihinak zuzen dana esaten dau.
Bere
Jainkoaren legea dau bihotzean,
haren
pausuak ez dabiltz kili-kolo. R/.
V/. Jaunagandik dator zintzoen salbazinoa,
bera
dabe gotorlekua arrisku-sasoian;
Jaunak
lagundu eta onik ataratzen ditu,
gaiztoengandik
onik atara eta salbatzen,
harengan
babesten dira-eta. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Jn 17, 17b. a
R/. Aleluia.
V/. Zure hitza da egia, Jauna;
sagaratu
gagizuz egiaren bidez. R/.
Ebanjelioa
Barrutik urteten deutsanak, horrek kutsatzen dau gizakia.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 7, 14-23
Aldi haretan, Jesusek jenteari barriro dei
egin eta esan eutson: «Entzun danok eta ulertu ondo. Ez da ezer, kanpotik
gizakiaren barrura sartuz, berau zikindu leikenik; barrutik urteten deutsanak,
horrek zikintzen dau gizakia».
Jentea itzi eta etxeratu zanean, berba
horreen esanguraz itaundu eutsoen ikasleek. Jesusek esan eutsen: «Orduan, ez
dozue zuek be ulertzen? Ez ete dozue ikusten kanpotik sartzen jakon ezerk ez
leikela gizakia zikindu? Ze sartu, ez jako bihotzean sartzen, sabelean baino,
eta handik komun-zulora doa». Berba honeekaz, janari guztiak garbiak dirala
adierazo gura eban.
Eta gaineratu eban: «Barrutik urteten
dauanak, horrek bai egiten dauala gizakia zikin. Izan be, barrutik, gizakiaren
bihotzetik, urteten dabe asmo txarrek, lizunkeriak, lapurretek, hilketek,
adulterioek, diru-goseak, gaiztakeriek, azpikeriak, nasaikeriak, bekaizkeriak,
irainek, harrokeriak, burubakokeriak. Txarkeria honeek guztiek barrutik urteten
dabe, eta honeek lohitzen dabe gizakia».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Ahal dogula-eta, geure esku dago egitea? Eta geuk nahi dogun guztia egin daikegu ezelango mugarik barik? Sarritan holantxe agertu gura izaten dogu gure handitasuna, ahalmena eta jauntasuna.
Gitxiago ete gara mugak jarten badeuskuez, edo mugaren bat jarten bajaku? Ala geure buruari mugak jarteko gauza garanean agertzen dogu argiago gure nagusitasuna, gure gizatasuna?
Egintza kontuan, jarrita daukaguz muga batzuk: ezin geike geuk gura dogun guztia egin, eta ez da hain ondo ikusia berak gura dauan guztia egiten dauana.
Eta jaki kontuan ere bardin: geure bizia babestearren, jaki arriskutsuak debekatu egiten dira. Eta orduko denporetan, nork jaramonik egin, debekua Jainkoagandikoa zala esan ezik?
Baina hortxe ere Jesus txanpa bat aurrerago doa: txarkeria ez dago zeozer gauzatzean, edo eginbeharren bat saihestean, geure asmoan baino. Hau da: kanpora barik barrura begira jarten gaitu Jesusek; gure bihotzak ze asmo on edo txar gordeten dauzan begiratzera garoaz.
Ondo dago arauak betetea edo txarkeria saihestea…, baina, Jesusentzat, hobe litzateke bihotza garbitzea, eta handik sortzen diran asmoak, guztiak, garbiak izan daitezala bilatzea. Honek ahalegin handiagoa eskatzen dau, ba; eta nahiago dogu azalean gelditzea.
Urtean Zeharreko V. eguena
I. urtean
I. Irakurgaia
Emakumea
moldatu eta gizonari eroan eutson.
Eta biak bat
izango dira.
Hasiera liburutik
Has 2, 18-25
Jainko Jaunak esan eban: «Ez da ona gizona
bakarrik egotea; emon deiodan berari dagokion laguntza».
Jainko Jaunak landako abere eta zeruko
hegazti guztiak moldatu ebazan lurretik eta gizonari eroan eutsozan, zein izen
emoten eutsen ikusteko; honan, bada, bizidun guztiek gizonak ezarritako izena
daroe. Beraz, gizonak izena ezarri eutsen abere guztiei, zeruko hegazti guztiei
eta piztia guztiei; baina ez eban aurkitu berari egokion laguntzarik.
Orduan, Jainko Jaunak lozorroan murgilduazo
eban gizona. Loak hartu ebanean, saihets-hazur bat kendu eutson eta hutsunea
haragiz bete. Gizonari kendutako saihets-hazurraz emakumea moldatu eban Jainko
Jaunak, eta gizonari eroan eutson. Honek esan eban:
«Hau
bai dala neure hazurretik datorren hazur,
neure
haragitik datorren haragi.
Emakume
izango da deitua,
gizakumeagandik
izan da-eta hartua».
Horregaitik, gizasemeak bere aita-amak
itziko ditu eta emazteagaz alkartuko da, eta biak bat izango dira.
Narrugorri egozan biak, gizona eta emaztea;
halan be, ez ziran lotsatzen.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 128 [127], 1-2. 3. 4-5 (R/. 1a)
R/. Zorionekoa Jaunari begirunea deutsana.
V/. Zorionekoa Jaunari begirunea deutsana
eta
haren bideetan dabilena!
eure
lanaren frututik dozu jango,
zoriontsu
izango zara eta ondo zara biziko. R/.
V/. Emaztea mahatsondo emonkorraren antzeko
zure
etxe barruan;
seme-alabak
olibondo-kimuen antzeko
zure
mahai inguruan. R/.
V/. Hara zelan izango dan bedeinkatua
Jaunari
begirunea deutsana!
Bedeinkatu
zagizala Jaunak Siondik,
gozatu
zaitezala Jerusalemen zorionaz
zeure
bizitzako egun guztietan. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Nire ituna
gorde ez dozulako,
kendu egingo
deutsut erreinua;
baina
Davidengaitik leinu bat itziko deutsat zure semeari.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 11, 4-13
Salomon zahartu zanean, berak hartutako
emazte ugariek jainko arrotzengana makurtuazo eben haren bihotza; ez zan
oso-osorik Jaunarentzat, bere Jainkoarentzat izan, haren aita Davidena izan zan
lez. Salomonek sidondarren jainkosa Astarte eta amondarren sasijainko Milkom gurtu
ebazan. Jaunari atsegin ez jakona egin eban, eta ez eutson Jaunari zintzo
jarraitu, bere aita Davidek lez. Jerusalemen aurrez aurre dagoan mendian
kultu-leku bana eraiki eutsen Moabeko sasijainko Kemoxi, eta amondarren
sasijainko Milkomi; baita bere emazte atzerritar guztien jainkoei be, hareek
euren jainkoei intsentsua eta sakrifizioak eskeintzeko era izan egien.
Hasarratu jakon Jauna Salomoni, honek bere
bihotza Jaunagandik, Israelen Jainkoagandik, aldendu ebalako. Birritan agertu
jakon eta agindu eutson, hain zuzen, ez egiala jo jainko arrotzengana; harek,
ostera, ez eban bete Jaunak agindua.
Orduan, Jaunak esan eutson Salomoni: «Holan
jokatu dozulako, nire ituna eta Nik emondako aginduak gorde ez dozuzalako,
kendu egingo deutsut erreinua eta zure zerbitzarietako bati emongo. Halan be,
zure aita Davidengaitik, ez deutsut kenduko zeu bizi zaran artean; zure semeari
kenduko deutsat. Ez deutsat kenduko be erreinu osoa; nire zerbitzari
Davidengaitik eta aukeratu dodan Jerusalemengaitik, leinu bat itziko deutsat
zure semeari».
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 106 [105], 3-4. 35-36. 37 eta 40 (R/. 4a)
R/. Gogoratu gutaz, Jauna,
zeure herriaganako onginahiagaitik.
V/. Zorionekoak zuzenbidea errespetatzen dabenak,
beti
justizia egiten dabenak!
Gogoratu
nitaz, Jauna, zeure herriaganako onginahiagaitik,
zatorkidaz
zeure salbazinoaz. R/.
V/. Jentilekin nahastu ziran
eta
hareen ohiturak ikasi ebezan.
Hareen
idoloak gurtu ebezan
eta
galbide izan jakezan horreek. R/.
V/. Euren seme-alabak
opari
eskeini eutsiezan deabruei.
Biztu
zan Jainkoaren hasarrea bere herriaren aurka
eta
hondatu egin eban haren ondarea. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
St 1, 21bc
R/. Aleluia.
V/. Onartu egizue otzan-otzan zuengan erein dan
eta
zuek salbatzeko indartsu dan mezua. R/.
Ebanjelioa
Txakurrek be
jaten ditue
seme-alaben
ogi-apurrak mahaipean.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 7, 24-30
Aldi haretan, Jesus Tiro aldera joan zan.
Etxe baten sartu zan, eta ez eban inork jakiterik gura; baina ezin izan zan
ezkutuan egon. Andra bat, alaba espiritu gaiztoak hartua eukana, Jesusen barri
jakin ebaneko, etorri eta oinetan ahuspeztu jakon. Emakumea jentila zan,
feniziarra. Eta alabagandik deabrua botatzeko eskatzen eutson Jesusi.
Jesusek erantzun eutson: «Itzi lehenago
seme-alabak asetzen; ez dago ondo seme-alabei ogia kendu eta txakurrei
botatzea».
Emakumeak erantzun eutson: «Bai, Jauna,
halantxe da; baina txakurrek be jaten ditue seme-alaben ogi-apurrak mahaipean».
Orduan, Jesusek: «Erantzun horregaitik,
zoaz; urten dau deabruak zure alabagandik».
Bihurtu zan etxera, eta ohean etxunda
aurkitu eban neskatoa; alde egina zan deabrua.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Jesusen mezua ez da herrialdetxo baten geratu daitekena, hau Jainkoaren herria izan arren ere; atzerrira ere zabaldu beharra dauka, atzerritarrak ere badiralako Jainkoarenak, eta Jainkoa eurena ere bai.
Baina zein da harekin daukagun hartu-emona? Batzuentzat Legea betetea da Jainkoaren nahia egitea, eta horrek saria dakar, Legetik saihesteak zigorra dakarren lez.
Beste batzuk, beharrizanak behartuta joten dabe, eskale, Jainkoagana. Eta handiak eta bi egiteko gauza izango dira behar dabena lortu arte.
Jesusek iragarten dauan Jainkoa Aita errukitsua da, bere antz eta irudira sortu gaituana. Geugan daroagun haren izaerea da, ba, bilatu behar doguna. Horretarako bakartadea, isiltasuna, otoitza, Jainkoagazko esker onezko eta eskuzabaltasunezko hartu-emona da bidea.
Jakina! Legea beteteak lagundu egin leigu, gizatasunean haztera bagaroaz; eta beharrizanak ere geure barruko onena atarazoten badeusku.
Horixe da atzerritar emakumeak agertzen dauana: beharrizanak jota Jesusengan jarten dau uste on osoa, eta honi bere herrialdearen esparru motxak apurtu eginazoten deutso, atzerritarrarengan (eta hau emakumea!) sinismen handitasuna autortu behar izateraino!
Urtean Zeharreko V. barikua
I. urtean
I. Irakurgaia
Jainkoa lakoak
izango zarie,
onaren eta
txarraren ezagutzaren jaube.
Hasiera liburutik
Has 3, 1-8
Sugea zan Jainko Jaunak egindako piztietan
maltzurrena. Sugeak esan eutson emakumeari: «Debekatu egin ei deutsue Jainkoak
baratzeko arbola guztietako frutuetatik jatea».
Emakumeak erantzun eutson: «Baratzeko
zuhaitzen frutuetatik jan geinke; baratze erdian dagoan zuhaitzaz bakarrik esan
deusku Jainkoak: "Horretatik ez jan, ezta ikutu be hori, hil nahi ez badozue"».
Sugeak esan eutson emakumeari: «Ez zarie
hilko, ez! Ondo daki Jainkoak, horretatik jan orduko, begiak edegiko jatzuezala
eta bera lakoak izango zariela, onaren eta txarraren ezagutzaren jaube».
Emakumeak, zuhaitza jateko gozo eta
begientzat eder eta ezaguera lortzeko on zala ikusirik, haren frutuetako bat
hartu eta jan egin eban; gero, senarrari emon eutson eta harek be jan egin
eban. Orduan begiak edegi jakezan eta narrugorri egozala ohartu ziran. Iko-orri
batzuk josi eta estalki bana egin eben.
Jaunaren oin-hotsa entzun eben eta
harengandik ezkutatu egin ziran baratzeko zuhaitzen artean.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 32 [31], 1-2. 5. 6-7 (R/. 1a)
R/. Zorionekoa hobena kendu deutsoena.
V/. Zorionekoa hobena kendu
eta
pekatua parkatu deutsoena.
Zorionekoa
Jaunak errurik botatzen ez deutsana,
barruan
maltzurkeriarik ez dauana. R/.
V/. Orduan, autortu neutsun neure pekatua,
neure
errua ez neutsun ezkutatu.
Esan
neban: «Autortuko deutsat Jaunari neure hobena»,
eta
Zuk parkatu zeunstan neure pekatuaren errua. R/.
V/. Horregaitik, otoitz egin deizula fededunak larrialdian aurkitzean;
uriola
jausita be, ez dau harrapatuko.
Zeu
zaitut babesleku, arriskutik libratzen nozu,
askapen-kantuz
inguratzen. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Israel banandu egin zan Daviden errege-etxetik.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 11, 29-32; 12, 19
Aldi haretan, Jeroboamek, Salomonen
zerbitzariak, Jerusalemdik urten eban baten, Xiloko profeta Ahiasek urten
eutson bidera; honek soingaineko barria eroian. Biak bakarrik egozan landan.
Ahiasek soinean eroian soingaineko barria
hartu, hamabi zati egin eta Jeroboami esan eutson: «Hartu hamar zati, hau
dino-eta Jaunak, Israelen Jainkoak: "Hara, zatitu egingo deutsat Salomoni
erreinua, eta zuri hamar leinu emongo deutsudaz. Leinu bakarragaz geldituko da
ha, eta hori be nire zerbitzari Davidengaitik eta Israelgo leinu guztien
artetik aukeratu dodan Jerusalem uriagaitik"».
Eta Israel banandu egin zan Daviden
errege-etxetik, gaur arte.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 81 [80], 10-11b. 12-13. 14-15 (R/. ik. 11a eta 9a)
R/. Neu naz Jauna zure Jainkoa,
entzun nire ahotsa.
V/. Ez izan zeugan beste jainkorik,
ez
gurtu jainko arrotzik.
Neu
naz Jauna, zure Jainkoa,
Egiptotik
atara zinduzana. R/.
V/. Baina nire herriak ez eustan jaramonik egin,
Israelek
ez eustan obeditu.
Orduan
hondatu egin nituan euren burugogorkeriagaitik:
bizi
daitezala euren erara! R/.
V/. Ai neure herriak entzungo baleust!
Ai
Israel nire bidetik balebil!
Bat-batean
lurrera botako neukez haren arerioak,
eskua
luzatuko neuke haren zapaltzaileen aurka. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Ik. Eg 16, 14b
R/. Aleluia.
V/. Edegi, Jauna, gure bihotza,
gogoz
onartu daiguzan zure Semearen hitzak. R/.
Ebanjelioa
Gorrei entzun
ahal izatea emon deutse
eta mutuei hitz
egitea.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 7, 31-37
Aldi haretan, itzi eban Jesusek Tiro aldea
eta, Sidonen zehar, Galileako itsasora bihurtu zan barriro, Dekapolisko
lurraldean zehar.
Gizon gor eta totela eroan eutsoen, eta
eskua gainean ezartzeko eskatu. Jesusek, jenteagandik aparte hartuta,
atzamarrak belarrietan sartu eutsozan eta txistuaz mihina ikutu.
Gero, zerurantz begiratuz, arnasa sakon
hartu eta esan eutson: «Effeta», hau da, «Edegi».
Eta une berean, belarriak edegi jakozan,
mihina askatu eta garbi berba egiten hasi zan. Gertatua inori ez esateko agindu
eutsen Jesusek; baina zenbat eta aginduago, orduan eta gehiago zabaltzen eben.
Guztiz harrituta, hauxe inoen: «Ondo egin dau dana: gorrei entzun ahal izatea
emon deutse eta mutuei berba egitea».
Jaunak esana.
IRUZKINA
Ebanjelioko gor-mutua ezaugarri lez hartu geike. Zenbat dagozan gure eleizetan ezer gitxi entzuten eta gitxiago iragarten handik urten ondoren.
Entzun, ulertu, norberetu eta bizikereaz iragarri… horixe litzateke eginbeharrekoa; baina, gehienetan, eleizkizunetan egoteaz konformatzen gara, iragarteko profesionalak (kleroa) daukaguzala-eta.
Jesusen jarrereak badinosku zeozer: jenteak eskatzen deutsona eskuak gainean ezartea bada ere, berak gor-mutua jenteagandik banandu egiten dau, eta atzamarra belarrietan sartu, eta bere txistuaz mihina ikutu, antsi eginez eta berbaz aginduz. Beretik emoten dauala esan daiteke.
Erlijio inguruak lotu, menperatu, morroi-mirabe bihurtu geinkez, gure adimena eta ardurea jokoan jarri ezik. Zer agintzen deuskuen itxaroten, haxe beteteko, et horrela egiten dogula Jainkoaren nahi bete uste izateko.
Jesusek inguru eta uste horretatik bananduazo gura gaitu, beretik emon, entzumena, ulermena eta ardurea jokoan jarri daiguzala, eta hartutakoa iragarri, zabaldu daigula.
Jesusek osatu baino gehitxoago egiten gaitu: salbatu. Inguru menperatzaile eta ardura gabekoetatik urtenazo eta, isiltasunean, bizikereaz haren barri emonazo, ingurukoek ondo ulertu daien, ez euren erara.
Urtean Zeharreko V. zapatua
I. urtean
I. Irakurgaia
Jainko Jaunak
Edengo baratzetik bota egin eban gizakia,
lurra landu
egian.
Hasiera liburutik
Has 3, 9-24
Adamek zuhaitzetik jan ondoren, Jainko
Jaunak gizonari dei egin eta esan eutson: «Non zara?» Harek erantzun: «Zure
oin-hotsa baratzean entzun dodanean, bildurtu eta gorde egin naz, narrugorri
nengoalako». Jainkoak esan eutson: «Eta zeinek jakinazo deutsu narrugorri
zengozala? Galazo neutsun zuhaitzeko frutua jan dozu ala?» Gizonak erantzun:
«Laguntzat emon deustazun emakumeak eskeini deust frutua, eta jan egin dot».
Orduan, Jainko Jaunak esan eutson emakumeari: «Zer egin dozu?» Emakumeak
erantzun: «Sugeak engainatu nau eta jan
egin dot».
Orduan, Jainko Jaunak esan eutson sugeari:
«Hori
egin dualako,
madarikatua
izango haz
abere
guztien eta basapiztia guztien artean;
sabel
gainean ibiliko haz arrastaka
eta
hautsa jango dok heure bizitzako egun guztietan.
Alkarren
arerio egingo zaituet hi eta emakumea,
hire
eta haren ondorengoa;
honek
burua zapalduko deua,
eta
hik orpotik helduko deutsak».
Emakumeari esan eutson:
«Umedun
gelditzean, oinazeak ugarituko deutsudaz,
eta
saminez izango dozuz umeak.
Gurariak
senarragana bultzatuko zaitu,
eta
ha izango dozu nagusi».
Eta gizonari esan eutson:
«Emaztearen
esana entzun
eta
galazo neutsun zuhaitzeko frutua jan dozulako,
madarikatua
lurra zure erruz.
Nekearen
nekez atarako deutsazu janaria
zeure
bizitzako egun guztietan.
Sasia
eta laharra emongo deutsu,
basalandarez
janaritu beharko dozu.
Zeure
bekokiko izerdiz jango dozu ogia,
lurrera
bihurtu arte, handik hartua zara-eta.
Hautsa
zara eta hautsera bihurtuko zara».
Gizonak bere emazteari «Eva» ezarri eutson
izena, bizidun guztien ama dalako. Jainko Jaunak narruzko soinekoz jantzi
ebazan gizona eta emaztea. Gero, Jainko Jaunak esan eban: «Horra gizakia
gutariko bat bihurtua, onaren eta txarraren ezagutzaren jaube. Ez dagiala orain
eskua luzatu eta biziaren zuhaitzeko frutua be hartu eta, ha janez, betiko
bizi».
Beraz, Jainko Jaunak Edengo baratzetik bota
egin eban gizakia, lurra landu egian, handik izan zan-eta hartua. Gizakia bota
ondoren, izaki hegodun batzuk eta suzko ezpata distiratsua ezarri ebazan Edengo
baratzearen sortaldean, biziaren zuhaitzerako bidea zaintzeko.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 90 [89], 2. 3-4. 5-6. 12-13 (R/. ik. 1)
R/. Jauna, gure ihesleku Zeu izan zara
gizalditik gizaldira.
V/. Mendiak jaio baino lehen,
lurra
eta mundua sortu baino lehen,
Jainko
zara Zu betidanik betidaino. R/.
V/. Gizakia hautsera bihurtuazoten dozu,
esanez:
«Bihurtu lehenera, gizakiok».
Bai,
mila urte zure begietan
atzo
igaro zan eguna adina,
gaualdi
bat adina. R/.
V/. Hor daroazuz gizakiak,
ametsa
lez dira;
ernetzen
dira goizean bedarra lez;
goizean
erne eta loratzen da-eta,
arratsaldean
zimeldu eta igartzen. R/.
V/. Irakatsi egiguzu geure egunen kontua eroaten,
zuhurtasunaren
muinaz jaubetu gaitezan.
Bihurtu
zakiguz, Jauna! Noiz arte?
Errukitu
zaitez zeure zerbitzariez. R/.
II. urtean
I. Irakurgaia
Jeroboamek urrezko zekor-irudi bi egin ebazan.
Erregeak lehenengo liburutik
1 Erg 12, 26-32; 13, 33-34
Egun hareetan, Jeroboamek hau inoan bere
kautan: «Oraindino Daviden ondorengoak nagusitu leitekez erreinu osoaz. Herri
honek Jaunaren etxean opariak eskeintzeko Jerusalemera igoten jarraitzen badau,
herriaren bihotza Judako errege Roboamengana, lehengo bere jaunagana, bihurtuko
da. Orduan, ni hil egingo nabe eta Judako errege Roboamengana bihurtuko dira».
Halan, Jeroboam erregeak, aholku eskatu ondoren, urrezko zekor-irudi bi egin
ebazan, eta herriari esan eutson: «Aurrerantzean ez dozue Jerusalemera igon
beharrik izango. Israel, hona hemen zure Jainkoa, Egiptotik atara zinduzana».
Zekor-irudi bat Betelen ezarri eban eta bestea Danen. Pekatura eragin eutson
honek guztiak herriari, Dango eta Betelgo zekor-irudiak gurtzera joaten hasi zan-eta.
Jeroboamek kultu-lekuak eraiki ebazan
muinoetan eta lebitar ez ziran herriko semeak ezarri ebazan hareetako abade.
Jeroboamek, Judan egoten zan lako jaia ezarri eban zortzigarren hilean, hilaren
hamabostean. Eta berak igon eban altarara Betelen, berak egindako zekor-irudiei
opariak eskeintzera, eta bertan izentatu ebazan berak eraikitako
kultu-lekuetako abadeak.
Jeroboam ez zan bere jokabide okerretik
aldendu; hori barik, kultu-lekuetako abadeak herriko jente apalaren artetik
hartzen jarraitu eban; nahi eban edonor sagaratzen eban, kultu-lekuetan abade
izateko. Hau izan zan Jeroboamen errege-etxearen pekatua eta horregaitik
desegin eta hondatu eben lur gainetik.
Jaunak esana.
Erantzun salmoa
Sal 106 [105], 6-7b. 19-20. 21-22 (R/. 4a)
R/. Oroitu gutaz, Jauna,
zeure herriaganako onginahiagaitik.
V/. Pekatu egin dogu gurasoen antzera,
oker
jokatu dogu, errudun gara.
Gure
gurasoek, Egipton zirala,
ez
ebezan ulertu zure egintza harrigarriak.
R/.
V/. Zekorra egin eben Horeb mendian,
metal
urtuzko irudiaren aurrean ahuspeztu ziran.
Euren
ospetzat eukien Jainkoaren ordez,
bedarra
jaten dauan zekorraren irudia jarri eben. R/.
V/. Ahaztu egin ziran Jainkoaz, euren salbatzaileaz,
Egipton
gauza ikusgarriak egin ebazanaz,
Kam-en
lurraldean egintza harrigarriak
eta
Itsaso Gorrian ikaragarriak egin ebazanaz. R/.
I. eta II. urteetan
Aleluia
Mt 4, 4b
R/. Aleluia.
V/. Gizakia ez da ogiz bakarrik bizi,
Jainkoaren
ahotik urteten dauan hitz guztitik baino. R/.
Ebanjelioa
Asetzeraino jan eben guztiek.
✠ Jesu Kristoren Ebanjelioa San Markosen liburutik
Mk 8, 1-10
Egun hareetan, barriro jentetza oso ugaria
izanik eta zer janik ez, Jesusek ikasleei dei egin eta esan eutsen: «Erruki dot
jente hau; badaroez hiru egun Neugaz eta ez dabe ezer be jateko. Etxera
baraurik bialtzen baditut, bidean lur jota geldituko dira, urrutitik etorriak
be badira-eta».
Ikasleek esan eutsoen: «Baina nondik atara
bakartade honetan honeek asetzeko beste ogi?» Berak itaundu eutsen: «Zenbat ogi
daukazuez?» Eta hareek erantzun:
«Zazpi».
Orduan, jenteari lurrean jesartzeko agindu
eutson. Gero, zazpi ogiak hartu eta, Jainkoari esker oneko otoitza egin
ondoren, zatitu eta bere ikasleei emon eutsezan, banatu egiezan. Hareek
jenteari banatu eutsoezan.
Bazituen arraintxu banaka batzuk be; Jesusek
bedeinkatu zituan eta hareek be banatzeko agindu eutsen.
Asetzeraino jan eben guztiek, eta zazpi
otzara bete ebezan hondakinakaz. Lau mila inguru ziran. Ostean, Jesusek agur
egin eutsen, eta bere ikasleakaz txalupara igon eta Dalmanuta aldera joan zan.
Jaunak esana.
IRUZKINA
Oraindino ulertzen ez dan zeozer esan gura dau Ebanjelioetan ogi ugalketa sei bider agertzeak. Baina hurreratu gaitezan jazoerara.
Alde batzuk dagoz lehenengo ugalketeagaz bat ez datozanak bigarren honetan. Oraingo ugalketa hau atzerritarren lurraldean jazoten da; eta Jesusena da ekimena: bera errukitzen da paganoekaz. Eta ogi-arrainen zenbakia ere ez da bardina: hemen zazpi da zenbakia: zeozer agertu gura deusku?
Argi izten deusku ebanjelariak Jesusen ardurea: Erreinuaren testigu izatea, atzerrian ere bai, danok garala Jainkoaren seme-alaba, eta inoiz ez gaitula ahanzten. Eta atzerritarrak ere, entzundakoa gauzatuz, euren ondasunak eta izatea alkarbanatzera heltzen dirala.
Baina ogi-ugalketa errepikatzeak ez ete deutso hasi barri dan Eukaristiari lehentasuna emoten? Lehenengo ikasleak mahai-inguruan alkartzen ziran euren alkartasuna ospatzeko, indartzeko, eta Jesusek bialduak izateko. Horixe zan hareen bizikereak behar eban ogia, jakia: Jainkoaren Hitza eta Jesu Kristorekin bat egitea.
Guk, gure egunotan, bazterreratuta ez ete daukagu Eukaristia beste ogi batzuez elikatu gura dogulako? Eta gizakia ez da bizi ogi hutsetik…
